Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Karel Martel B
|
In August 2006, in an article in The New Yorker, Seymour Hersh claimed that the White House gave the green light for the Israeli government to execute an attack on Hezbollah in Lebanon. Supposedly, communication between the Israeli government and the US government about this came as early as two months in advance of the capture of two Israeli soldiers and the killing of eight others by Hezbollah prior to the conflict in July 2006.[81]
According to Jonathan Cook, the Winograd Committee leaked a testimony from Israeli Prime Minister Ehud Olmert suggesting that Olmert "had been preparing for such a war at least four months before the official casus belli: the capture by Hezbollah of two Israeli soldiers from a border post on 12 July 2006."[83][84]
Dit was een reactie op het feit dat Israel weigerde gevangen genomen Hezbollah strijders vrij te laten zoals afgesproken was tijdens het vorige staakt-het-vuren.
Israël besloot dan, in plaats van te onderhandelen, een grootschalige aanval uit te voeren op Libanon, ook op burgerdoelwitten en het Libanese leger, waarbij honderden burgerslachtoffers omkwamen.
Men wilde Hezbollah vernietigen. Israël is gewend militair superieur te zijn in het Midden-Oosten, deze oorlog verliep echter niet zoals gepland.
De tegenaanval van Hezbollah was succesvol, en grote delen van Israël moesten geëvacueerd worden, er was grote schade en er vielen ook aan Israëlische kant veel slachtoffers, en dat zijn ze in Israël niet gewend.
Ze zijn gewend aan enkele Israëlische slachtoffers en 100'en of duizenden Palestijnse slachtoffers, maar deze oorlog verliep helemaal anders.
Toen stuurde Israël troepen naar Libanon om Hezbollah te vernietigen, maar ook dat verliep desastreus. 121 Israëlische soldaten lieten het leven, en veel materiaal werd vernietigd. Hezbollah had nog veel grotere verliezen, maar ze waren niet vernietigd. Uiteindelijk moest Israël zich met de staart tussen de benen terugtrekken, en sindsdien hebben ze Libanon noch Hezbollah aangevallen. Een ontzettend frustrerende situatie voor Israël, ze zijn niet langer heer en meester in het Midden-Oosten, Hezbollah aanvallen in Libanon betekent een grootschalige oorlog met grote verliezen.
Nu is Hezbollah nog veel sterker dankzij Russische wapens die ze in de Syrische burgeroorlog verworven hebben, en de grote militaire ervaring die er daarin opgedaan hebben. Israël kan Libanon niet meer aanvallen zonder een raket regen op Tel Aviv en andere grote steden te riskeren. En dat is goed, want dat betekent dat ook Libanese burgers, anders dan Palestijnen, geen angst moeten hebben van Israëlische agressie.