Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Dies
Tegenstanders van abortus gaan immers uit van het gegeven dat - om het met de woorden van het Vlaams Blok te zeggen - ook het ongeboren leven in de moederschoot menselijk leven is en onschuldig menselijk leven niet mag gedood worden. Of men het daar nu mee eens is of niet doet eigenlijk eventjes niet ter zake om aan te tonen dat wanneer men dat standpunt ten aanzien van abortus aanneemt het hypocriet is om abortus wel aanvaardbaar te achten wanneer we geconfronteerd worden met een zwangere vrouw als gevolg van een verkrachting. Waarom mag een ongeboren leven dat het gevolg is van een verkrachting immers wel gedood worden? Is dit door verkrachting verwekte ongeboren leven dan plots minder menselijk leven dan wanneer dit op "normale" wijze werd verwekt en/of is is ongeboren leven dan plots minder onschuldig dan wanneer het op "normale" wijze werd verwekt? Moet met andere woorden het onschuldige, ongeboren kind het slachtoffer zijn van de daad van een ander? Het ongeboren onschuldige kind treft hierin toch geen enkele schuld, dus waarom zou dit dan gestraft dienen te worden daarvoor?!
|
Om ethisch te kunnen oordelen is er nood aan een gedefinieerd ogenblik vanaf wanneer met spreekt van "een mens". Met mensenrechten, bvb. het recht op leven. Ik ben principieel tegenstander van abortus omdat het meest logische startpunt van menselijk leven de inceptie is, dus het ogenblik dat eicel en zaadcel samensmelten. Maar ik ben wel realistisch genoeg om te beseffen dat deze keuze voor een stuk arbitrair is. Uiteindelijk gaat het over het "afwegen" van rechten en plichten van de betrokken partijen. Proefbuis-embryo's gekweekt om mensenlevens te redden, bij verkrachting, bij gehandicapte foetussen, en bij levensgevaar voor de moeder, zijn er belangen die m.i. groot genoeg zijn om flexibel te zijn met de keuze van het ogenblik vanaf wanneer men van "menselijk leven" spreekt.
Ethische rechten zijn m.i. zelden absoluut omdat ze het resultaat zijn van een afweging.