Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door fox
Ooit eens meegemaakt dat er iemand aan het bumperkleven was. In die tijd zwaaide ik toen even naar de achterligger, waardoor ze meestal nog wat opgefokter waren. Ik vond het leuk om dergelijke idioten wat op stang te jagen.
Op een dag deed ik dat dus ook. Toen ik de volgende afrit nam, volgde die gast mij en reed me klem. Er stapt daar een beer van jewelste uit en hij probeert mij deur open te doen wat natuurlijk niet lukt. Dan begint hij maar op mijn deur te schoppen. Op dat moment passeren de flikken. Meneer mocht de schade aan mijn wagen vergoeden.
Sindsdien doe ik dat wel niet meer. Als ik nu een reetklever tegenkom ga ik net iets vertragen en net iets langer wachten van terug in te voegen.
|
Egocentrisme en een gebrek aan empathie liggen meestal aan de basis van verkeersagressie.
Als je beseft dat die ene kerel die jou het leven zuur maakt op de baan, die morgen niet is opgestaan met het plan om JOU te koeioneren, dan wordt je niet zo makkelijk kwaad.
Onlangs maakte ik ook zoiets mee. Ik zat me op te winden in de auto, bloeddruk onhoog, adrenaline opstoot en overal zoeken of ik niks meer kon doen dan een vinger opsteken en claxoneren met licht en audio.
De enige die ik daarmee het leven zuur maakte was mezelf. Als ik van in het begin een houding had aangenomen "shit happens" dan had ik me zo druk niet hoeven te maken. Ik ben niet vroeger of later op mijn bestemming gekomen dan als ik me rustig had gehouden. Waarschijnlijk ga ik nu wel een aantal dagen vroeger dood.
Ik heb me dan ook voorgenomen me nooit nog druk te maken in het rijgedrag van een ander. Zelfs als ik een bijna botsing krijg door idoot gedrag van een ander, neem ik me voor om eerst even na te denken over het feit dat die andere "ook wel verschoten zal zijn" en niet van plan was zijn of mijn wagen te beschadigen.
Er zijn nu eenmaal idoten op de baan (van tijd tot tijd hoor ik ook in die categorie). Live with it.