Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18
De problemen zijn ontzettend groot, diep en onoverzichtelijk geworden.
Ik vraag me af wat we hieruit moeten concluderen, hoe moeten we onze samenleving inrichten:
- puur kapitalistisch/liberaal model ~ V.S. -> werkt niet, te hoge schuldenberg
- afgezwakt kapitalistisch model/sociale invloeden ~ Europa -> werkt niet
- communisme ~ Cuba, voormalige Oost-Europese landen, Noord-Korea -> werkt niet
- anarchie /niets doen/corruptie/dictatuur ~ Afrika -> werkt niet
Of zijn deze theoretische modellen wel oké, als je ze goed en met oog voor de praktijk (evidence-based-beleid aub!) toepast.
|
Indien de vier maatschappijvormen die u noemt inderdaad zijn mislukt ten gevolge van slecht beleid, d.w.z. door het schenden van de eigen ideologische principes, dan zouden ze in principe allemaal geschikt kunnen zijn. In mijn optiek hebben ze voornamelijk gefaald door eigen tekortkomingen.
Ik veronderstel dat elk van de vier modellen beoogt een rechtvaardige maatschappij te scheppen met goede en gelijke kansen op deelneming aan de arbeidsproductiviteit en de vruchten daarvan voor alle ingezetenen. Mij dunkt dat in alle gevallen door domme fouten, gemakzucht, fraude, bedrog, arrogantie en hebzucht de beoogde doelen niet verwezenlijkt kunnen worden.
Bij alle vier de modellen hebben we gezien dat de economische ontwikkeling vroeg of laat stagneert. In de socialistische maatschappij is het dan snel afgelopen omdat ze voor de productiviteit volkomen afhankelijk is van de eigen bevolking. De financiering van het falende deel van economie gaat dan direct ten koste van de financiering van een ander deel. De kapitalistische maatschappij echter heeft internationale financiële verbanden en parasiteert ook nog eens op de productiviteit van vreemde volkeren en hun hulpbronnen en investeringen en kan haar falende economieën daarom lange tijd overeind houden. Uiteindelijk blijkt dat de afhankelijkheid van op snelle winst gebrande investeerders die grote risico's en dito winsten niet schuwen, en een ongeduldige werknemersklasse die welvaart eist en een goed pensioen, en
vooral een op compromissen gebaseerde politiek, de kapitalistische maatschappij de das om doen. De krachten die haar opbouwen bewerken ook haar ondergang.