Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Mambo
Door het mobiliteitsplan stijgt de kostprijs van het uurloon spectaculair.
Om te verduidelijken, ieder dienstenbedrijf of ander bedrijf hanteert een concurrentiële uurprijs aan zijn klanten.
Hier zitten zo ongeveer alle vaste personeelskosten in + een kleine marge extra voor het bedrijf.
Door de vele verplichte omwegen gaat er nu veel meer tijd zitten in "nutteloze" verplaatsingen die heel tijdrovend zijn. Dit zijn kosten die direct in surplus komen te staan tegenover inkomsten die in minus komen te staan.
Gevolg stijging van de kostprijs uurlonen tot boven de inkomsten quota wat wil zeggen dat er met verlies gewerkt word.
En de stijging is nu dagelijks nog meer aan het stijgen. Het verlies is iedere dag groter dan de dag van tevoren aan het worden op die manier.
Waar gaat dit eindigen?
|
Hier zit wel een beetje zever bij.
Als je sommige dingen die je aankoopt bij je thuis laat leveren, dan moet je opgeven of het leveringsadres wel op het gelijkvloers ligt. (soms: "één drempel ...")
Wie verplaatsingen mee inrekent in zijn factuur, moet maar de aangerekende kosten opdelen in de kostenposten: kilometers en tijdsduur ... en ook: beperkte leveringstijden door afsluiting van zones gedurende bepaalde uren.
Voor Gentenaren moet dan maar goed doorgerekend worden.
(een ander probleem lijkt me te zijn: een ambulance met dringend vervoer die om moet rijden; flikken die dieven op heterdaad zouden kunnen betrappen, maar rond moeten rijden ... - in de veronderstelling dat de knip fysiek niet te overschrijden is -)
.