[maddox]

Een weinig geweten feit, met veel plezier verstopt onder de mantel der Monarchistische liefde en de kontlikkerij van de Belgische politici bij de Franse staatslieden, is de Frans/Belgische inval in het Rurhgebied in 1923.

Deze invasie was zogezegd een reactie op het falen van de Duitse Weimar Republiek om de waanzinnige herstelbetalingen opgelegd door het verdrag van Versailles te betalen aan Frankrijk en België (Die toch "leuke" landsdelen hadden bijgekregen door dit verdrag, de Oostkantons als voorbeeld voor België en de Alzas voor Frankrijk).

Tuurlijk is het duidelijk, dat de wanhopige, maar helaas niet toereikende pogingen van deze prille republiek om de waanzinnig hoge herstelbetalingen toch te doen niet gesmaakt werden door het wraakgierige Frankrijk.
Er was namelijk een rijkere prijs ontsnapt aan deze arrogante "winnaars" van WO I. Het sterk geindustrialiseerde Ruhrgebied, toen ongelofelijk rijk aan kool- en staal industrie, net zoals het Waalse bekken uit hun klauwen was geglipt door het verdrag van Londen in 1839.

Het is duidelijk, met WO I net achter de rug, dat Groot Brittanië het verdrag van Londen echt van belang achte. Voldoende belangrijk om het petieterige België, en bijgevolg Frankrijk in WO I ter hulp te schieten tegenover de legers van Kaiser Wilhelm.
4 jaar bloederige loopgravenoorlog was voldoende bewijs voor Frankrijk dat Groot Britannië een gewone invasie en annexatie van het Ruhrgebied niet gingen toelaten. Zelfs niet omdat het uitgeperste Duitsland achterstand opliep op de herstelbetalingen.
Door deze belachelijke last liep de Weimar republiek gebukt onder een hyperinflatie die de Reichsmark zo snel liet ontwaarden dat het papier waarop de vele nullen stond gedrukt meer waard was dan waarvoor het gedrukt was. Kruiwagens vol voor een brood, beelden die nu nog hilariteit kunnen opwekken, maar toen keiharde realiteit waren. (Nu nog steeds dunnetjes overgedaan door 90% van de regelmatig van dictator wisselende staten).

In alle geval, Frankrijk, verlust op het potentieel rijkste stukje Europa van die tijd, met alle mogelijkheden van militaire heropbouw en soortgelijk politiek profetariaat, kon het niet al te openlijk voor elkaar krijgen. Stel dat Groot Brittannië bezwaar zou maken; de potentie dat Frankrijk sneller zou groeien dan het Wereldrijk Groot Brittanië zou wel eens politieke wrevel kunnen opwekken.

Maar met wat politiek gekonkel, wat kruimeltjes toewerpende naar de Belgische staatslui, en het bespelen van de Francofone neigingen van het Belgische Koningshuis onder de militair goedgunstige Koning Ridder Albert I, werd een achterpoort geopend. Een gezamelijk dubbeloffensief tegen Duitsland werd geopend. Op het ene vlak ging het piepkleine België zeuren bij beschermheer Engeland, op het andere vlak ging Frankrijk een grote bek opzetten over het "financieel saboteren" van het verdrag van Versailles.

Toen het voor Frankrijk duidelijk werd dat Groot brittanië geen vinger ging opliften tegen dit gezamelijk gezeur, werden de plannen gesmeed, en ging een gezamelijke troepenmacht op tegen de ontwapende Weimar republiek om deze hun potentieel rijkste gebied te ontnemen.
Ergo een Frans VeteranenKorps met een gruwelijke haat tegen alles wat Duits was, en de pathetische divisie Belgische loopgravenstrijders met hun pre WO I uitrusting gingen het gedemilitariseerde Ruhrgebied binnen, en met een hoop misbaar hebben deze de overheidsgebouwen, de staalfabrieken en de steenkoolmijnen ingenomen.
De Belgische troepen gingen dus gewoon mee om ervoor te zorgen dat Groot Brittanië officieel niet kon klagen tegen het Franse Imperialisme.

Maar, in het Ruhrgebied was de onvrede over zowat alles al groot genoeg. De immigratie, de torenhoge inflatie, de ongelofelijke onmacht van de Weimar regering om ook maar iets te doen. Dit gekoppeld aan de Franse slag van de bestuurders opgelegd aan dit gebied door Frankrijk, en als wormvormig aanhangsel, de Belgische bureauratten/bonentellers, gaf aanleiding, binnen een paar maand, dat onder ander Adolf Hitler zijn kans zag om eens orde op zaken te stellen.
Wat knokken later, zowat overal in Duitsland, maar Beieren in het bijzonder, tussen Duitse polizei en de wannabe politici en zeurkousen van die tijd, zat Hitler in een redelijk knusse cel(hij was een gedecoreerde veteraan uit de oorlog nietwaar) zijn Mein Kampf neer te pennen.

Maar was het Ruhrgebied in Franse handen, en verloor het in de komende jaren het meeste van de industriele macht onder dit wanbeheer en onwil van de Duitse bevolking om te dienen onder de Fransen.

Het heeft geduurd tot de nazi's de macht in handen hadden vooraleer het Ruhrgebied terug aan economische, industriele en financiele macht terug won.

Ergo, hadden de Belgische Politici zich toen niet voor het Franse Karretje laten spannen, dan had Frankrijk nooit het Ruhrgebied ingenomen, en had het ontevreden mislukte kunstenaartje met de oorlogsdecoratie niet de kans gehad om een "Bierkellerputch" op te zetten.

Dit stuk is een persoonlijke interpretatie, en is een poging om het Nazisme te linken aan de enige officiële militiare actie die België een stuk grond opgeleverd heeft.