Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door FerdiEgb
Men heeft wel geleerd van dit soort (wan)toestanden, en er zijn vrij goede opleidingen om de juiste manier van isoleren zonder risiko op roest/rot uit te voeren. Het belangrijkste: Water buiten houden en waterdamp doorlaten aan één (koude) zijde, volledig water en dampdicht isoleren aan de andere (warme) zijde...
|
Hoeveel jaar blijven die "dampdoorlatende membranen" werkzaam? Dat is natuurlijk moeilijk gewoon te observeren. Ik heb daar toch mijn twijfels over. Daar deze schermen zich aan de zijde van de verluchting bevinden is er wel zichtbare stofophoping die door vochtigheid korstvorming geeft.
Wat voor mij wél zichtbaar is bij sommige weersomstandigheden is condensatie tegen de onderzijde van de dakbedekking, de panlatten en de vertikale kepers.
Vandaar dat verluchting essentieel is en ik gekozen heb (35 jaar geleden) om het daktimmerwerk vrij te laten en de kamers onder het dak afzonderlijk te bouwen en te isoleren. De stootvoegen van de binnenmuur in de "scheerzolder" zijn halfopen zodat de drukverschillen tussen de open spouwen zich compenseren via het dakgebinte en de scheerzolder wat merkbare tocht geeft. Tot hiertoe met goed resultaat, in vergelijking met sommige buren. Ik heb toen ook gekozen om de buitenmuren aan de binnenzijde te isoleren en ik weet het, dat zou dauwpunt geven binnen de binnenmuur. tot hiertoe merk ik echter geen negatieve gevolgen daarvan. Denkelijk doordat de spouwen van 10cm een goede vochttransfert hebben. Ik heb er wel voor gekozen om de buitenmuur, althans de westkant, met een waterafstodend middel (zogezegd dampdoorlatend maar geen siliconen) te behandelen.
Al met al denk ik dat bouwsystemen op minstens 50 jaar moeten beoordeeld worden. De butenmuur met spouw is trouwens ook een specifiek "vlaamse" bouwwwijze (vochtigheid).
Paul