Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Dadeemelee
Je moet hier toch wat meer over vertellen want ik ben benieuwd.
|
Wel, dat is inderdaad de moeite om te vertellen want dat verhaal zegt veel over waar het in de EU nu al jaren misloopt:
Wij kwamen toen in Roemenië kort na de val van Causescu. Ikzelf ben daar toen drie jaar na mekaar geweest, telkens voor een periode van een tweetal weken. De eerste keer logeerden wij daar ook bij mensen thuis, dus ik kan wel zeggen dat wij goed de gelegenheid kregen om echt met de gewone Roemenen kennis te maken.
De eerste indruk die ik van Roemenië kreeg zullen velen wel herkennen als bekende clichés over de toenmalige Oostbloklanden: grauwe steden met al even grauwgrijze woonblokken, infrastructuur die zo verouderd leek alsof de tijd daar dertig jaar had stilgestaan... Luxeproducten waren toen ook nog heel moeilijk te vinden. (Het kon al maar was zeer duur.) ...
Tegenover die negatieve clichés moet ik wél zeggen dat gewone basisproducten, zoals bijvoorbeeld voeding, naar onze normen belachelijk goedkoop waren. Benzine (we spraken toen nog van de Belgische frank), kostte daar per liter een bedrag uitgedrukt in Belgische centiemen. Een auto, een Dacia, (okee, niet de Dacia van nu maar de originele, die veel slechter was van kwaliteit), was idem lachwekkend goedkoop. (Ik durf het bedrag bijna niet te noemen, kan zélf bijna niet geloven dat zo'n auto daar werkelijk zo goedkoop was.) Wat verder vooral opviel was de lagere levensstandaard maar ook de enorme gastvrijheid waardoor ik nog steeds met plezier aan die periode terug denk.
Om nu ter zake te komen wat betreft die levensstandaard: toen wij daar de eerste keer waren, en dus in zo'n gastgezin logeerden, klaagde onze gastheer "We verdienen genoeg maar hier is niks te krijgen" (Niks te krijgen van luxeproducten bedoelde hij). Toen een oom van mij enkele jaren later nogmaals naar ginder trok en opnieuw onze toenmalige gastheer ontmoette, was zijn teneur totaal veranderd en luidde het:
"Toen verdienden we genoeg en konden we er niks van luxe mee kopen. Nu liggen de winkels vol maar is het voor ons onbetaalbaar geworden."
Als je het verschil in leven en verschil in levensstandaard tussen de communistische periode toen, en de kapitalistische periode nu, wil begrijpen, wel dat ene zinnetje vat het hele verhaal min of meer samen. En het maakt ook duidelijk waarom zoveel Roemenen, ondanks hun herwonnen vrijheid, terug verlangen naar de communistische periode.