[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door Gwylan

Het staat (de jongeren van) één of andere partij volkomen vrij om een mening te hebben, maar vermits hier gesproken wordt over artikel 35 van uw Belgische grondwet gebiedt de logica om één en ander met een minimum aan realiteitszin te bekijken.

Immers, de uitvoering van Art. 35 GW is in wezen enkel mogelijk middels en mits het aannemen van een wet waarvoor een bijzondere meerderheid vereist is, zoals bepaald in artikel 4 GW, laatste lid.

Ik zal niet in detail herhalen wat ik hier enkele jaren geleden al uitvoerig uitgelegd heb, maar om het zeer eenvoudig te houden : vermits bedoelde bijzondere meerderheid diverse voorwaarden inhoudt waaraan gelijktijdig moet voldaan worden, maakt dit het aannemen van de wet in kwestie (en dus de uitvoering van art. 35 GW) bijzonder moeilijk.

Zeer beknopt de voorwaarden voor het kunnen aannemen van bedoelde wet :
• In de Kamer moeten bij de stemming minstens 32 van de 63 Franstaligen en minstens 44 van de 87 Nederlandstaligen aanwezig zijn.
• In de Senaat moeten bij de stemming minstens 13 van de 25 Franstaligen (eigenlijk 24 Franstaligen en 1 Duitstalige) en minstens 18 van de 35 Nederlandstaligen aanwezig zijn.
• In de Kamer moeten minstens 100 leden van de 150 voor het aannemen van de wet stemmen. Bij deze 100 leden moeten minstens 32 Franstaligen en minstens 44 Nederlandstaligen zijn (dus met 100 leden bestaande uit bijvoorbeeld 69 Nederlandstaligen plus 31 Franstaligen is de wet niet aangenomen).
• In de Senaat moeten minstens 40 leden van de 60 voor het aannemen van de wet stemmen. Bij deze 40 leden moeten minstens 13 Franstaligen en minstens 18 Nederlandstaligen zijn (dus met 40 leden bestaande uit bijvoorbeeld 24 Franstaligen plus 16 Nederlandstaligen is de wet niet aangenomen).

Als aan één (of meerdere) dezer voorwaarden niet voldaan wordt, is de wet niet aangenomen, en gaat de uitvoering van Art 35 GW derhalve niet door.

Het verplicht samengaan van deze voorwaarden betekent in feite dat geen enkele partij en/of zelfs geen enkele taalgroep iets kan forceren inzake de uitvoering van Art. 35 GW. Meer zelfs : in de praktijk betekent het dat de eventuele uitvoering van Art. 35 GW slechts mogelijk is mits een voorafgaand politiek akkoord binnen de taalgroepen en tussen de beide taalgroepen, in elk der gevallen bij ruime meerderheid.

Dergelijk eventueel politiek akkoord zou een dermate wil tot “eigen boontjes doppen” vergen dat men in plaats van een poging tot uitvoering van Art. 35 van uw huidige Belgische grondwet net zo goed een “scheiding” en dus een splitsing van het land in (bijvoorbeeld) twee soevereine staten kan onderhandelen, die desgewenst middels een verdrag een confederatie kunnen vormen.

Als (ik herhaal : als) bedoelde wil tot eigen boontjes doppen inderdaad aan beide kanten van de taalgrens bij overgrote meerderheid bestaat of zou bestaan, lijkt dit mij realistischer dan te pogen tot een politiek akkoord komen inzake Art. 35 GW, al was het maar omdat men in het geval van een scheiding in soevereine staten dan tenminste niet meer opgezadeld zit met de huidige Belgische grondwet, inhoudend allerlei “federale bepalingen”, bepalingen inzake de koning, etc….

Kortom, vergeet Art. 35 GW. : op het ogenblik dat de voorwaarden tot uitvoering van Art. 35 GW vervuld kunnen worden, dan zijn de facto net zo goed de voorwaarden tot een splitsing in soevereine staten vervuld, en dat is waar men logischerwijs zal voor kiezen (en dan heeft men uiteraard Art. 35 GW en de ganse huidige Belgische grondwet niet meer van doen).

Daar is het woordje "als" weer. In Belgique betekent dat zoveel als= de Vlamingen kunnen de pot op! Wij, de Franstaligen, willen noch het ene noch het andere want dan zijn onze Vlaamse, geld schijtende ezel kwijt.