Ik heb ondervonden dat wanneer het gesprek naar de islam en/of 'racisten' verschuift, je het best begint bij de essentie, maw, beginnen met de vraag of iedereen akkoord is dat het christendom en de islam gebaseerd zijn op het leven en de daden van hun respectievelijke profeten.
Uiteraard antwoorden m'n moreel en ethisch verheven vrienden daar dan positief daarop, kwestie van wat duidelijkheid te scheppen.
Volgende punt in de vraagstelling is dan de vergelijking van die profeten hun mededogend/gewelddadig leven en hoeveel bloed ze respectievelijk eigenhandig hebben laten vloeien.
Ook de vraag hoe zij dan moreel en ethisch omgaan, met het feit dat hun trouwste volgelingen die levensstijl expliciet goedkeuren en zelfs streven naar een leven/maatschappij, die hun profeten als ideaal beschouwden en aan de wereld etaleerden, mag zeker niet ontbreken.
Tot slot de vraag dan, aan wie van beider profeten m'n moreel en ethisch verheven vrienden hun kinderen een weekje zouden willen toevertrouwen, als die keuze niet anders zou kunnen.
Steeds leuk om die opdoemende vertwijfeling te zien op hun gezichten.
