Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Jampie
Ik maak van niemand een werkweigeraar. Maar zolang mensen geld krijgen waarvoor ze niets moeten doen zullen er velen zijn die geen werk willen.
Ikzelf ben 6 maanden werkloos geweest. Ik heb vertikt om te gaan stempelen. Ik ben in die zes maanden goed op verlof geweest en goed gerust. Toen mijn spaarcentjes op waren heb ik werk gezocht. Dat heeft precies 24 uur geduurd. Maar ik heb dan ook al aangenomen wat er was. Toen mijn vrouw afgestudeerd was in Leuven, heb ik haar verboden om thuis te zitten niksen. Terwijl zij soliciteerde naar een job in overeenkomst met haar diploma heeft zij eender welk werk aangenomen. Als universitair heeft zij aan de kassa gezeten, telefoniste gespeeld, briefkes in enveloppekes gestoken, tot afwassen toe.
Wij hebben nu beiden een job die ons ligt. Nu ja, ik zou liever nietsdoen want ik ben lui van aard. Maar profiteren, neen dat wil ik niet. En als ze mij morgen op straat smijten, dan zal ik weer 6 maanden verlof nemen (onbetaald) En daarna neem ik terug alles aan. Werk genoeg.
|
________
Academici! En met eigen middelen.
Plus een discours dat doppen als oneervol moet bestempelen, wat het niet is.
Jong krijg je alle kansen, dat klopt. Tot op een zekere leeftijd.
Dan neemt dat gauw af.
Het is een groot verschil om het even wat aan te nemen met de zekerheid dat het maar voorlopig is, dan dat dat het is waar je zal moeten op verder leven-of verkommeren.
Het is ook zo dat je definitief in moeilijkheden kan komen door een willekeurige vliegenscheet op je curriculuum- pas maar op.