[Truder]

Oorspronkelijk geplaatst door Universalia

Dat klopt want de volgorde van de kleuren is eigenlijk verkeerd.

Dat van de monarchie klopt ook, om verschillende redenen. Eén ervan is dat
"Koning Filip zit ongrondwettelijk op de troon", dat zegt grondwetspecialist Jan Ghysels Strikt genomen zijn alle besluiten die koning Filip ondertekent ongrondwettelijk

"De Belgische grondwet voorziet niet dat een zetelende koning afstand kan doen van de troon en dat er dus een opvolger komt terwijl dat de koning in functie nog in leven is", legt grondwetspecialist Ghysels uit. Volgens hem zit koning FIlip dan ook ongrondwettig op de troon. Dat brengt natuurlijk ook heel wat gevolgen met zich mee waarschuwt de jurist. "Strikt genomen zijn alle besluiten die koning Filip ondertekent, die dan niet grondwettig geworden is, ongeldig."

Andere redenen ik citeer:
De onbezette troon
De ministerraad keurde donderdag het huwelijk goed van prins Laurent met Claire Coombs. Wat heeft Verhofstadt met dat huwelijk te maken? Volgens de Grondwet verliezen Laurent en zijn nakomelingen hun rechten op de troon als hij huwt zonder die goedkeuring. "De Grondwet is geen vodje papier," stelde Leo Tindemans ooit. In een rechtsstaat moeten alle wettelijke regels in acht worden genomen. Louis Tobback zei het aldus: "Als de regels er niet meer toe doen, stort het systeem in en ben je kapot. Als er in een proces procedurefouten zijn gemaakt, is het ongeldig. Zelfs als het gaat over Dutroux." (Knack, 6 nov. 2002)

Stel je dus maar eens voor wat er zou gebeuren als alle troonsopvolgers zouden huwen zonder ministeriële toestemming. Dan zou de Belgische troon volgens de Grondwet "onbezet" zijn. Men mag er niet aan denken wat een ramp dit is in een land waarvan de monarchie de hoeksteen vormt. "In alle landen zou ik een republikein zijn, maar niet in België," aldus Tobback (GVA, 29 dec. 2001). "Als ik Fransman of Duitser was, zou ik republikein zijn, maar niet in België," aldus Mark Eyskens (Humo, 10 dec. 2002). "Met het koningshuis mag je best lachen, maar je mag er niet aan raken, want dan raak je aan de stabiliteit van het hele Belgische bouwsel," zo ziet Herman De Croo dat (Humo, 10 dec. 2002).

Wat De Croo, Eyskens, Tobback, noch Verhofstadt schijnen te weten, is dat de Belgische troon reeds 93 jaar onbezet is. In Brussel woont een mijnheer die denkt dat hij "de koning der Belgen" is en die ook als dusdanig behandeld wordt. Maar de onwettige Belgische staat heeft geen koning meer sinds de dood van Leopold II op 17 december 1909.
Leopold II werd wederrechtelijk opgevolgd door zijn neef Albert. Deze was op 2 oktober 1900 gehuwd met Elisabeth Wittelsbach, zonder dat daarvoor de goedkeuring van de regering was gevraagd. En bijgevolg verloor Albert automatisch zijn recht op de kroon.

Toen hij niettemin op 23 december 1909 de eed van trouw aflegde op de Grondwet (met inbegrip van het artikel dat stelde dat hij geen koning meer kon worden) en hij op basis van deze eed, die bijgevolg meineed was, toch beweerde koning te zijn geworden, klonk dan ook protest. De Gentse advocaat Alfons Jonckx wees er op dat Alberts koningschap ongrondwettelijk en bijgevolg onbestaande was. Er ontstond hierover discussie in de kranten. August Beernaert, een eminente jurist, voormalige eerste minister en Nobelprijswinnaar, gaf op 6 januari 1910 in de krant Le Soir toe dat de Grondwet inderdaad "theoretisch en naar de letter geschonden" was, maar raadde aan dat men hiermee maar beter kon "glimlachen en de hele zaak vergeten."

En zo geschiedde. De Belgische troon was "naar de letter" en "theoretisch" voortaan weliswaar onbezet en Albert zat er slechts "om te lachen," maar de Belgen moesten die ongrondwettelijkheid maar zo snel mogelijk vergeten.

Aangezien de zogenaamde Albert I echter wederrechtelijk op een "theoretisch" onbezette troon zat, waarop hij noch zijn afstammelingen noch enig recht konden doen gelden, deed het er bij het huwelijk van Alberts zoon Leopold met Astrid Bernadotte op 10 november 1926 niet langer toe of de goedkeuring van de regering verkregen werd. Die werd dan ook niet gevraagd.

Bijgevolg was ook het huwelijk van Leopold met Astrid in strijd met de Grondwet. De afstammelingen van Leopold en Astrid verloren hun recht op de troon dus zowel wegens het ongrondwettelijke huwelijk van hun ouders als dat van hun grootouders. Op 23 februari 1934 legde Leopold op zijn beurt "om te lachen" de eed van trouw op de Grondwet af, waarbij hij, net als zijn vader, de Grondwet schond en meineed pleegde. In "theorie" - en in een constitutionele rechtsstaat dus ook in werkelijkheid - bleef de Belgische troon ook onder de zogenaamde Leopold III onbezet.

Toen Leopold op 6 december 1941 trouwde met Lilian Baels, maakte hij zich evenmin zorgen over de afwezigheid van regeringstoestemming. Grondwettelijk hadden de afstammelingen geboren uit het huwelijk Coburg-Baels exact dezelfde rechten op de troon als de kinderen geboren uit het huwelijk Coburg-Bernadotte, namelijk: geen.

In april 1943 stelden Leopold en de voorzitter van het Hof van Cassatie, Joseph Jamar, een akte op die expliciet stipuleerde dat de kinderen uit het onpopulaire huwelijk Coburg-Baels geen rechten hadden op de troon. De akte werd geantedateerd op 6 december 1941. Dit was schriftvervalsing. Maar ook dat misdrijf werd blijkbaar slechts begaan om te lachen: de tekst is "niet echt" geantedateerd, zo beweerde Jaspar, de hoogste rechter van het land, want de "inhoud" van de tekst is niet geantedateerd aangezien de nakomelingen Coburg-Baels reeds vanaf de eerste dag van het huwelijk geen recht op de troon hadden.

Toen Boudewijn in 1951 de grondwettelijke eed aflegde om koning der Belgen te worden, pleegde ook hij meineed en schond de Grondwet door een troon te bestijgen waarop hij geen recht had en die bijgevolg "theoretisch" onbezet bleef. Datzelfde gebeurde op 9 augustus 1993 toen de huidige mijnheer Coburg de eed aflegde en pretendeerde "Albert II der Belgen" geworden te zijn.Een farce
Wel is het zo dat sinds het huwelijk van deze Albert met Paola Ruffo op 2 juli 1959 voor het eerst in meer dan honderd jaar opnieuw de toestemming van de regering werd gevraagd. Aanvankelijk hadden op 14 april 1959 alleen Leopold en Boudewijn hun fiat gegeven voor het huwelijk van Albert met juffrouw Ruffo, maar premier Gaston Eyskens protesteerde daartegen, zodat op 24 juni een tweede toestemming voor het huwelijk werd gegeven, ditmaal door Boudewijn en Eyskens.

Juridisch heeft dit echter geen invloed op het feit dat Albert II onrechtmatig op de Belgische troon zit omdat zijn grootvader destijds elk recht op die troon verloor. Daarom was ook de toestemming die Verhofstadt vorige week gaf voor het huwelijk van Laurent een farce, m.a.w. om te lachen. Noch Laurent, noch zijn broer, zus of vader, hebben immers enig recht op de Belgische troon. Hun recht op die troon hoeft dan ook niet door een handtekening van de regering gevrijwaard te worden.

Wie oefent dan juridisch wel de koninklijke rechten uit sinds 1909? Volgens de Grondwet zijn dit de "in raad verenigde ministers." Bijgevolg zijn sinds 1909 alleen de wetten die door alle ministers werden ondertekend, geldig in België. Theoretisch - en in een rechtsstaat ook in werkelijkheid - betekent dit dat België de voorbije halve eeuw slechts één rechtsgeldige wet kreeg: de abortuswet van 1990...