Nu zou men natuurlijk kunnen denken: "Wat heeft mijn atoomtheorie nog met Jezus te maken?"
Maar toch is hier een zilveren draad, die loopt vanaf de dood van Onze Lieve Heer aan het Kruis, via de ontwikkeling van het christendom naar de filosofie van Hegel en vandaar naar mijn atoomtheorie.
Dat is de draad van het godsbegrip als eenheid van God zelf en Jezus tot de Heilige Geest.
Want het heelal zou dan God zelf moeten zijn en anderszijds de vraag: "Wie ben ik?" (Jezus dus, want ik had al het gevoel Hem te zijn), dat een microwezentjes werd.
Uit beiden: God en Jezus dus, is mijn atoomtheorie ontstaat als zijn de Heilige Geest.
Maar er is ontegenzeggelijk ook nog een andere bron en dat is de Griekse wetenschap en filosofie, die zich ook verder heeft ontwikkeld, ook tot Hegel als filosoof en de moderne wetenschap bovendien.
De laatste vooral omwille van de kennis der atomen zelf en omwille van de moderne ruimtevaart.
Beide hebben ook tot het vinden van mijn atoomtheorie geleid.
Beide: christendom en de Griekse cultuur zijn de twee belangrijkste wortels van de Europese cultuur.
Er is overigens nog een derde, die eigenlijk de eerste is, en dat is de Germaanse cultuur en godsdienst, die lang vergeten, weer sinds een paar eeuwen geleden, tevoorschijn is gekomen.
Ik denk dan aan Wagners opera's, Nietzsche (God is dood, en de nieuwe "Übermensch" en tegen de joods-christelijke slavenmoraal) en ook aan Hitler, die wraak heeft genomen op de joden.
Kortom: het is zeker niet alleen Jezus, maar toch acht ik Hem het belangrijkste om in mij en mijn atoomtheorie weer te verschijnen, maar dan veel omvattender dan toentertijd als waarlijke eeuwigheid en oneindigheid van het heelal, het hemelrijk en deze wereld eveneens.
