Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Roderik
Het zou nog beter zijn ,dat de Limburgers en Vlamingen naast hun dialect, ook de Nederlandse standaard taal meer zouden gaan waarderen. Op dit gebied heeft het onderwijs en opvoeding nog een wereld te winnen.
|
Omgekeeerd! Hetgeen aan opwaardering toe is, in het onderwijs zijn zijn de dialekten, de regionale taal die althans in Brabant op sterven na dood is. Idereen die ik erover aanspreek is het er met mij over eens dat het verdwijnen van dit immaterieel kultureel erfgoed zeer spijtig is, maar diezefden zijn er allemaal wel mede verantwoordelijk voor doordat ze de regionale taal niet doorgaven aan hun kinderen. En dat met de beste bedoelingen maar toch ook vanuit een zeker pseudo-intellektueel snobisme.
Enkele jaren geleden heb ik daarover ernstig nagedacht en ben ik opgehouden van mijn primaire moedertaal nog verder te verloochenen. Ik heb soms het gevoel dat ik een eenmanskruistocht voer als ik in winkels enz. smalende blikken moet trotseren. Toch lukt het mij soms een winklier of andere gespreksparner te doen overschakelen en dan merk ik dat die heimelijk blij is eindelijk nog eens authentiek te kunnen zijn. De regionale taal geeft aan iemand iets authentieks, iets warms, wars van de koude gestandaardiseerde eenheidsworst. Zelfs al hoort men nog maar slechts een tongval en zodoende waar die persoon ongeveer vandaan komt, dan gaat daar toch een zekere hartelijkheid en sympathie vanuit die ik mis bij iemand die vlekkeloos en accentloos, kil AN spreekt.
Toch hebben we gelukkig een Nederlandse standaardtaal, anders was die misschien het Frans. Maar het is geen kwestie van of/of maar van en/en. Brabants spreek ik echter met mijn hart en AN met mijn mond.