Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Eduard Khil
Als ik 's avonds te veel hete chili con carne gegeten heb, is dit 's morgens bij mij de troon van Satan
 |
Wie is Satan?
Satan had zich als jinn opgewerkt tot een rank boven de engelen. Jaja, hij was een manager van managers om het met uw woorden te zeggen. En toen schiep God de mens Adam vzmh...
Volgens de islam droeg God Adam op de naam van alle dingen te leren. Toen hij zover was, riep God alle Engelen (geschapen uit zuiver licht) en Djinns (geschapen uit vuur) samen en ondervroeg God Adam. Adam gaf overal het juiste antwoord op. Daarop beval God alle aanwezige Engelen en Djinns te buigen voor Adam als een teken van respect voor hem. Eén van de djinns weigerde echter voor Adam te buigen. Deze djinn, Satan genaamd (in het Arabisch: 'Iblis'), was erg hooghartig en vond dat iemand als hij, die gemaakt was uit vuur, superieur was aan een schepsel dat slechts uit aarde gemaakt was. In zijn hoogmoed, wou hij niet buigen voor Adam, en weigerde hij dus het gebod van God uit te voeren.
"Toen Wij tot de Engelen zeiden: 'Buigt eerbiedig neer voor Adam', bogen zij zich eerbiedig neer, behalve Satan; hij weigerde en was hoogmoedig want hij was een van de ongelovigen". (Koran,2:34)
God besloot nu Satan te straffen voor zijn ongehoorzaamheid. Maar Satan vroeg God zijn straf uit te stellen tot aan het Einde der Tijden. Tegen dan, zei Satan, zou hij er in slagen de overgrote meerderheid van de mensen te doen afdwalen van het pad van God en tot zijn (Satan's) volgelingen te maken. God stond dit verzoek toe.
Tijdens hun vijf dagelijkse gebeden vragen muslims God om hen te beschermen tegen Satan (die symbool staat voor alles wat een muslim niet hoort te zijn, zoals hoogmoedig, afgunstig, onrechtvaardig, lui enz).
Een paar belangrijke observaties:
Vooreerst zit duidelijk reeds van in het prilste begin verankerd dat God de djinns en de mensen vrijheid geeft om Hem te dienen of niet.
Ten tweede is het zo dat zelfs wanneer Satan weigert een bevel van God op te volgen dat rechtstreeks betrekking heeft op Adam (de mens), het niet Adam (de mens) is die Satan straft, maar God. Reeds van in het prille begin, is dus duidelijk dat geen mens kan oordelen over geloof of ongeloof van anderen, maar dat dit alleen God toe komt.
Dit laatste gaat zo ver in de islam, dat er een uitdrukking is die zegt dat wanneer een muslim een andere muslim in de ogen van God onterecht van ongeloof beschuldigt, er al minstens één ongelovige is, nl. diegene die de andere beschuldigt van ongeloof. Immers, oordelen over geloof is iets wat alleen God toekomt. De islam is gebouwd rond het centrale concept dat er geen god is dan God (in het Arabisch: Allah).
Zich een goddelijke taak aanmeten, komt neer op het zich gelijkstellen aan God. Vermits de islam gebouwd is rond het centrale beginsel dat er geen god is dan God, is zulks de zwaarste mogelijke zonde waardoor men zichzelf buiten de islam stelt.
Ten slotte, pleegt satan hier de zonde van hoogmoed, van op anderen (Adam, de mens) neer te kijken. Hoogmoed en racisme worden in de islam met satan geassocieerd.