[Hallebarde]

Oorspronkelijk geplaatst door BWarrior

Nog even enkele feiten op een rij zetten :

1) Zoals ik al eerder zei, is de taalgrens gedurende 2000 jaar nooit een politieke grens geweest; ze werd dit pas in de loop van de 20ste eeuw.
2) Bij het ontstaan van de Belgische staat waren er geen twee grote "volksgemeenschappen". Wie zoiets beweert, bekijkt het verleden met de referentiekaders van van vandaag. De loyauteit van de mensen in de middeleeuwen lag bij hun steden, bij hun respectievelijke vorstendommen (en dan zwijgen we nog over de complexe, interne indeling daarvan!) en/of de plaatselijke landvoogd. De keizers en koningen die de zuidelijke Nederlanden bestuurden, waren veraf.
3) Het tot ontwikkeling komen van een gemeenschappelijke cultuur, of beter gezegd van een gemeenschappelijke deelcultuur waar taal een belangrijke rol in speelt, in België dateert pas van de late 19de en de vroege 20ste eeuw
4) Deze cultuurfilologische (Vlaamse) Beweging dateert van de jaren 1840 en was in oorsprong van Belgische, cultuurnationalistische oorsprong. De Waalse is nog een pak jonger (jaren 1880) en ontstond in ... Vlaanderen. Anders gezegd, het is dus niet zo dat het bestaan van twee "culturen" aan België voorafging, integendeel
5) Andere officieel, meertalige staten zijn ook niet "cultuurhomogeen". Het is niet zo dat Duitstalige Zwitsers dezelfde dagbladen lezen dan hun Franstalige landgenoten. Ook is het niet zo dat inwoners van Ottawa naar dezelfde televisiezenders kijken dan mensen uit Montréal. Nochtans functioneren zowel Canada als Zwitserland zeer goed.
6) Het feit dat België zogezegd de Nederlandse taal wilde "uitroeien" is Vlaams-nationalistische propaganda, die door geen enkele bron kan worden hard gemaakt.
7) Het is gewoonweg onnozel om België als een "bufferstaat" te omschrijven. De bufferstaat - het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden - werd opgericht in 1814/5. België is net tot stand gekomen door een opstand tegen die "bufferstaat". Bovendien is het niet zo dat België in 1830 zomaar uit de lucht kwam vallen, het merendeel van het Belgische grondgebied vormde al sedert 1430 een politiek-economische eenheid.



Op bovenstaande kaart is duidelijk te zien hoe de contouren van wat vandaag België is al min of meer (uiteraard waren er nadien nog grenswisselingen, o.a. verlies Luxemburg en integratie prinsbisdom Luik) vastlag in 1699. Noch "Vlaanderen", noch "Wallonië" zijn ooit door een politieke grens gescheiden geweest. Vlaanderen noch Wallonië zijn dus allesbehalve historische staten, dit in tegenstelling tot Finland, Ierland, Noorwegen, Polen, Hongarije enz. (allemaal staten die voor de 20ste eeuw ooit een eigen staat hadden).
8) Het is ronduit belachelijk en karikaturaal om te spreken over Wallonië als een achterlijke regio, die in de handen is van een "socialistisch profitariaat".

Om aan te tonen dat de ideologische breuklijnen niet zomaar noord/zuid zijn, graag onderstaande vier kaartjes, waarop de sterkte van de klassieke, politieke families (2003) per arrondissement staan



Christen-democratische familie



Socialistische familie



Liberale familie

Hoe simpel het is om verschillen op te kloppen, kan je trouwens vaststellen door op deze link te klikken m.b.t. de Duitse verkiezingsresultaten.
9) Het verbaast me telkens weer welke onzorgvuldigheden er verteld worden:



Terug zal opgaan? Hallo? Die situatie heeft nooit bestaan, ze kan bijgevolg niet opnieuw bestaan.

10) Ook dit is toch een giller:



Misschien eens op deze link klikken?

Ik refereer graag aan het antwoord dat ik reeds in post 28 gaf aan uw fan Henri1.

Uw voorgehouden “argumenten”, voor zover ze al iets terzake zouden doen, zijn op dit forum reeds tot in den treure weerlegd ; ik doe echt geen moeite meer om desbetreffend rondjes te blijven draaien.

Vanzelfsprekend kan niemand u beletten van blind te zijn en te blijven voor de aperte realiteit van zaken omtrent de staat België.

Zoals niemand mij, samen met met velen, kan beletten van de ogen te openen.

Indien u van mening bent dat u de waarheid in pacht hebt, en de staat België daarmee kunt redden, kunt u proberen uw droom te verwezenlijken door u verkiesbaar te stellen.

Ik vermoed overigens dat u dit reeds sinds enige tijd doet, zij het met bijzonder pover resultaat, hetgeen mij geenszins verbaast.

Maar als u ooit – op democratische wijze althans – in uw opzet zou slagen, en dan nog met de argumenten die u tot dusver kennelijk nuttig acht, zal ik de eerste zijn om u vanwege dergelijke prestatie van wereldformaat te feliciteren.

Ik zal dan tevens, zoals het een dom vrouwspersoon ten aanzien van een genie betaamt, graag en public toegeven dat ik ongelijk had, en dat mijn beknopte analyse inderdaad een giller was.

Voorlopig is daar echter geen enkele reden toe.