Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Vlad
een blinde komt een viswinkel binnen
hallo dames
|
Een blinde man wandelt over de Keyserlei met zijn stok wanneer hij een bedelaar zonder benen passeert.
Deze roept zijn aandacht en stelt voor dat ze een team vormen: als hij op de schouders van de blinde mag zitten kan hij zijn ogen zijn en kunnen ze elkaars handicap aanvullen.
Goed, zegt de blinde, doch hij claimt dat zijn reukzin eigenlijk al zo ontwikkeld is dat hij geen ogen meer nodig heeft. Hij stelt voor dit te demonstreren en laat de benenloze plaatsnemen op zijn schouders.
Nu zijn we in de straat van de bakkers, zegt hij. Onder de indruk vraagt zijn passagier hoe hij dat kan weten. "De geur van versgebakken pistolets komt mij uit ramen en deuren tegemoet"
Nu zijn we in de straat van de slagers, waar de karkassen en worsten achter de togen hangen. Opnieuw blijkt dit te kloppen. "De geur van het bloed ruik ik al van ver"
Nu zijn we in het schipperskwartier, waar ook de dames van plezier van achter hun raam hun waren tonen. Nu is de benenloze toch sterk onder de indruk. Wat ruik je dan? "Niets, maar ik voel het in mijn nek"