Oorspronkelijk geplaatst door Erw
Dezelfde eigenschappen werken ook tot voordeelscenarios.
Snapt u?
Gisteren iets ontdekt.
Een personeelslid komt met een luster in de winkel, met gerief om hem op te hangen. Een tweede komt erbij, zegt iets, en ze gaan samen weg, de luster laten ze in een zetel liggen onder de ophangplaats.
De luster zag er speciaal / fraai uit, en ik ging ernaar toe om hem eens nader te bekijken, occasioneel koop ik een sierobject als ik het opvallend mooi vind. 25 euro. Goede prijs voor zoiets, er hangen veel "mindere" voor dezelfde prijs.
Ik heb er toch 5-6 min naar zitten kijken, hier en daar zat er een element vrij los, kon je zelfs gewoon uithaken (dat is opletten, vallen = breken glas), maar anders okee.
Toen kwamen de 2 terug, met een derde. Die zag me en kwam onmiddelijk zeggen dat de luster al verkocht was en dankte me voor mijn begrip, voor ik een woord kon zeggen.
Wat verklaart dit? Er is een opvallend weerkerend scenario: als iets in de winkel komt, goede prijs voor wat het is, is het steevast al met een reservatiesticker.
Maar het is nog niet uitgestald, hoe kan het dan al verkocht zijn?
Er is daarvoor maar 1 verklaring: ze verkopen al voor uitstallen, op basis van foto's gestuurd naar een club opkopers.
Zo van, die luster ziet er speciaal uit, foto pakken, foto rondsturen naar de club, die al dan niet reageert en zo al dan niet reeds voor reservatie voor uitstal zorgt.
Afhankelijk van de reactietijd, wordt die reservatie sticker opgeplakt voor, tijdens of na uitstallen. Heb dat laatste ook al verschillende keren gezien: een personeelslid komt van "vanachter", plakt de sticker op iets, en is dan weer weg. Er is geen spoor van koper te bespeuren.
Vriendjespolitiek, want de prijs blijft hun standaard.
De ethiek daarvan is ook ver te zoeken, al zeker gezien hoe ze zich profileren in media.
|