[Distel]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Je had die lap grond niet. Als je die na mijn "njet" nog altijd niet hebt, dan heb je niks verloren en dus geen nadeel bekomen. Je hebt wel een verwacht voordeel (namelijk een nieuwe lap grond, en dus de mogelijkheid om daar dingen mee te doen) niet bekomen, maar indien ik er niet was geweest, dan was de vorige eigenaar van die lap grond er en was die ook niet van jou.

Uiteraard heb ik wel iets verloren: de mogelijkheid om op die lap grond mijn ding te doen, de mogelijkheid om hierin te investeren en er beter van te worden. "Verlies" is niet per definitie iets materieels.

Nee, er is een verschil, ik heb het al uitgelegd.

Een nadeel is iets dat je MINDER hebt door de interactie, dan zonder de interactie.

Zoals bijvoorbeeld investeringsmogelijkheden, of de tijd die er al gekropen was in het plannen van een investering.

Als je mijn slaaf bent, dan ondervind je nadeel: je moet werken, en je krijgt zweepslagen, en zonder mij zou je niet moeten werken en zou je geen zweepslagen krijgen.

Een beoogde winst uit een interactie is de reden waarom je het voorstel tot interactie doet, of waarom je "ja" zegt op een voorgestelde interactie door iemand anders. Het is wat je potentieel te winnen hebt bij een interactie. Als de andere er niet is, of als hij nee zegt, dan heb je de beoogde winst niet, als je de andere kan overhalen tot een "ja" dan bekom je die beoogde winst wel.

De referentietoestand is: "wat als die andere (en zijn bezittingen) er niet waren ?". Als je eindtoestand slechter is MET dan ZONDER de andere, ondervind je een NADEEL. Als je eindtoestand beter is met dan zonder de andere, dan ondervind je een beoogde winst.

Toegepast op de lap grond, heb je dus geen nadeel van mijn njet. Want zonder mij en zonder mijn lap grond had je niks meer.

Je ondervindt natuurlijk *schijnbaar* wel een nadeel door mijn bestaan, maar dat komt niet direct maar wel indirect door mijn bezit, namelijk mijn concurrentie. Maar dat is OOK maar schijnbaar.

Het probleem is niet dat ik de lap grond die je begeert, zou bezitten. Het probleem is als ik dezelfde lap grond begeer als jij. Hoe meer ik bezit, hoe meer ik kan bieden voor die lap, en daardoor drijf ik oftewel de prijs omhoog die je zal betalen, oftewel kan je mij niet volgen en koop ik die lap en jij niet. Concurrentie dus. Het feit dat ik besta als concurrent is voor jou een echt nadeel: zonder mijn bestaan en zonder mijn bezittingen zou je een lagere prijs moeten betalen dan door mijn bestaan.

Maar zelfs daar is dat niet eens juist. Want ALS ik veel bezit, en ik heb dat door handelen bekomen, heb ik NOG MEER waarde aan anderen gegeven (anders hadden ze mij niet betaald en had ik niets). Als dusdanig heb ik MEER aan de maatschappij gegeven dan dat ik bezit en dus kan gebruiken om mee te dingen. Dat is misschien niet direct JOUW voordeel, maar alle voordelen bij elkaar die ik veroorzaakt heb zijn GROTER dan wat ik bezit (in een vrije markt). Als dusdanig heb ik "mijn plaatsje onder de zon" wel degelijk verdiend, door veel meer "goeds" te doen dan ik bezit en door meer te produceren dan ik bekomen heb als winst. Mijn bestaan - als ik rijk geworden ben - heeft de maatschappij dus meer winst bezorgd dan ik bekomen heb ; maar toegegeven, die winst is over gans de maatschappij verdeeld, en daar heb jij dus misschien geen boodschap aan.

Ik vind het bijzonder vreemd dat je "jouw plaatsje onder de zon" en de "maatschappij" als argumenten aanhaalt in een 100% individualistische kijk op de samenleving. Er is overigens geen enkele reden om aan te nemen dat anderen baat gehad hebben bij uw opbouw van fortuin.