De sociaal-democratie is nu eenmaal gewoonweg de verdediger van het status-quo geworden, net in tijden dat het systeem dat ze verdedigen de grootste crisissen doormaakt. De sociaal-democratie kan men eigenlijk ook ongeveer omschrijven als de partijen van de macht. Decennialang overal de baas, overal ingenesteld en overal aan de vetpotten. In die zin staat de sociaal-democratie in historisch perspectief eigenlijk aan de reactionaire kant.
|