Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door De rode baron
7. Wat het voordeel is van grote interne verdeeldheid ontgaat mij kompleet. Maar die ingebakken verdeeldheid is typisch en uitsluitend trotskistisch. Ik vermoed dus dat Flashheart die dat verdedigt uit SAP of Socialisme21 komt. Twee organisaties die nog een beetje ernstig zijn. Die manier van werken (fracties toelaten) heeft nog nooit en nergens tot positieve resultaten geleid. Integendeel: de introductie van dit principe door trotskisten leidt altijd en overal tot splising. Het is geen toeval dat er zo'n honderd verschillende trotskistische internationales zijn.
|
Ik ga niet op al uw punten antwoorden aangezien de meeste weinig uitstaans hebben met de opmerkingen die ik maakte. Waar ik wel op wil (en kan) antwoorden is uw zevende stelling. Ten eerste wil ik daarover opmerken dat ik van geen enkele politieke organisatie lid ben. Ik ben een van de vele linkse onafhankelijken die omwille van de schijnbaar eeuwige twisten tussen de bestaande linkse organisaties altijd de boot heeft afgehouden. Maar dat terzijde.
Voor u bestaan er blijkbaar twee types ‘linksen’. De goeden, dat zijn zij die inzien dat enkel de PVDA iets kan betekenen en de anderen, de ‘trotskisten’. Trotskisme staat in deze context niet voor een bepaalde politieke stroming met eigen accenten, concepten, politieke methodes,…, maar is een verzamelnaam voor allen die, onder het mom van een politiek engagement en via een radicaal-links discours, uiting geven aan hun manipulatieve neigingen en verdelende attitude. De lakmoesproef om de twee groepen te kunnen onderscheiden is de houding tov ‘fractievorming’. Ik verdedig, althans volgens uw simplistische kijk, ‘fractievorming’, bijgevolg kan ik niets ander zijn dan een manoeuvrerende trotskist. Dat mijn visie over hoe een brede, radicaal-linkse organisatie zich zou moeten organiseren ingegeven zou kunnen zijn door een bekommernis over een zo sterk mogelijke interne democratie gaat er klaarblijkelijk niet in.