Ik heb enkele van die links gevolgd en hier en daar wat rondgeneusd en heb dan opgegeven. Wanneer ik nog maar gewoon denk aan kenissen die een poging gedaan hebben om in een commune te leven, aan israelies die ik geproken heb en die in kiboets gewoond hebben, naar mijn eigen leven en dat van de mensen rond mij dan zeg ik, als we nog niet in staat zijn om zonder strijd samen te leven in een kleine groep, hoe zouden we het dan ooit kunnen in een grote groep. Utopia is hoop net als geloof hoop is, meer niet. En we kunnen niet zonder die hoop blijkbaar, spijtig. Zonder hoop zou de wereld er veel beter aan toe zijn, zouden we als mens misschien kunnen veranderen.
|