[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Neen, u ontwikkelt een cirkelredenering. U stelt: Petrus heeft nooit bestaan. Argumenten zijn er niet te zien. Het is een dogmatisch startpunt van uw redenering. En daarop borduurt u dan verder om te eindigen met uw uitspraak over het graf.

Niet waar. Ik gaf een duidelijk argument. Ik heb het nu voor u onderstreept. Ik schreef op 29 november: "Het is mij tot op heden niet gelukt om mij bij Simon Petrus uit het NT een reëel persoon voor te stellen en ook maar iets te geloven van wat het NT over deze figuur beweert. Deze figuur heeft nooit bestaan en zijn graf zal men tevergeefs zoeken. Iets suggereren vind ik belachelijk."

Het onderstreepte is een geldig argument. Men mag van een kroniekschrijver, wat de evangelisten en de auteur van de Handelingen pretenderen te zijn, verwachten dat deze een logisch en geloofwaardig verslag schtijft over gebeurtenissen en daden en uitspraken van personen die hij ten tonele voert. Ik gaf u mijn conclusie over de figuur van Petrus: die heeft nooit bestaan. Hij is verzonnen en om de figuur van Jezus, ook zeker grotendeels fictief, relief te geven en de idee te ontwikkelen van een gemeenschap van christenen in Jeruzalem, die met Pinksteren spontaan zou zijn ontstaan, maar die eveneens nooit heeft bestaan. Dat heb ik u in een andere draad al uitgelegd. Ik hoef niet te bewijzen dat al die verhalen gelogen zijn. Wie ze gelooft mag proberen te bewijzen dat ze waar zijn. En daar heb ik nog niets van gemerkt.

Van cirkelredenering is geen sprake. Dat het graf van Petrus nooit gevonden zal worden is een logische consequentie van de opvatting dat die figuur nooit heeft bestaan. Evenzo zal er van hem geen brief of sandaal of tandenborstel worden gevonden. Moet ik nu bewijzen dat die dingen niet zijn gevonden?

Jan wijst u op een enorme zwakte in heel uw bouwwerk: het beginaxioma. Ook opvallend dat u steeds verwijst naar teksten waarbij u iedere keer aanstipt dat ze eigenlijk niet te betrouwen zijn. Waarop steunt u dan? Op uw eigen fantasie. Het is al veel eerder aan bod gekomen toen ik aanstipte dat uw redenering (en bijvoorbeeld die van Aton) steeds uitgaat van veronderstellingen, meningen van uzelf en anderen... Met als resultaat dat jullie het nooit onder elkaar eens. HO, Aton en Piero lopen iedere keer weer tegen elkaars muren aan.

Van een bouwwerk is geen sprake en ook niet van een axioma. Sinds wanneer is een ontkenning een axioma? Is atheïsme een axioma? Liever draaien we het om. Geloof in God is een axioma. Geloof in de figuur van Petrus de apostel is een axioma. En natuurlijk verwijs ik naar teksten die niet te betrouwen zijn. DAT IS HET ONDERWERP VAN DEZE DISCUSSIE.