Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Jacob Van Artevelde
Over "desastreuze economische gevolgen voor de arbeiders" gesproken:
Het separatisme dat leidde tot de Belgische secessie was voor de belangrijkste industriestad Gent een catastrofe. In 1832 verwerkte de Gentse textielnijverheid nog slechts 2 miljoen kg katoen, tegenover 7,5 miljoen kg in 1829. De meeste arbeiders waren als direct gevolg van de Belgische afscheuring werkloos geworden en de anderen verdienden nog amper 30% van hun loon uit 1829.
In de havenstad Antwerpen was de ramp nog groter. In 1829 bedroeg het scheepvaartverkeer in de haven 1028 schepen en 129.000 ton. Antwerpen verstouwde dat jaar zelfs dubbel zoveel goederen als Rotterdam en Amsterdam samen. In 1831 was het aantal schepen teruggevallen tot 398, en de handel met de koloniën herleid tot nul.
En let op, in die tijd waren er geen werkloosheidsuitkeringen! Geen werk, betekende geen brood!
Maar diegenen die de blauwkieltjes de kastanjes uit het vuur lieten halen, hadden natuurlijk geen honger toen ze op het rode fluweel zaten!
|
Een revolutie in een land is natuurlijk nooit goed voor de economie. Zeker in het begin. Maar ook hier moet men relativeren en zeker dedramatiseren.
De Gentse katoennijverheid had het de eerste jaren van de Belgische onafhankelijkheid dus zeer moeilijk. De expansie vertraagde of stond zelfs stil door afzetmoeilijkheden. Ook verdere modernisering kon men niet realiseren wegens een gebrek aan kapitaal. Vanaf juli 1835 kwam de katoenindustrie terug op gang, hetzij met een verminderde productiecapaciteit van ongeveer 30 procent, wat neerkomt op ongeveer 190000 spillen. In de loop van de volgende jaren was er wel sprake van een heropleving. Het aantal spillen was in Gent opnieuw opgelopen naar 280000. Gent was trouwens nog steeds verantwoordelijk voor twee derden van de nationale katoenproductie. Tegen 1838 was het grootste deel van de katoenindustrie ongeveer terug op het niveau van vóór de onafhankelijkheid.
(Paeye, De Gentse katoennijverheid op de internationale katoenmarkt in de 19e eeuw. )
Met andere woorden, zonder koopman-koning Willem I ging het dus ook.