[Pelgrim]

Ik denk dat idolatrie gewoon inherent is aan het Bolsjewieke systeem van een gecentraliseerde autoritaire Partij.

Als je de geschiedenis van talloze linkse revoluties neemt (Parijs 1871, Rusland '05 en '17, Parijs '68, ...) zie je steeds dat die fameuze gestructureerde Revolutionaire Partijen achterop hinken: het zijn steeds de spontane opstanden van de massa ( die zichzelf organiseert, zonder partijen) die een revolutie beginnen, terwijl de zelfverklaarde 'revolutionairen' compleet verrast worden, waarna die dan maar beginnen te roepen dat de tijd 'niet rijp' is voor revolutie. Als die revolutie er dan toch komt staan ze dan maar te roepen dat er nood is aan een sterke gecentraliseerde Partij, waar alle revolutionairen een eed aan moeten zweren. Het is dan ook vooral dankzij die 'revolutionaire' partijen dat er zoiets als idolatrie ontstaat. Massabewegingen hebben nooit personencultussen voortgebracht, de partijen die die bewegingen proberen te recupereren wel.