Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Heftruck
Anarchisme blijkt voor velen een brug te ver. Toch lijkt het mij niet moeilijk toe te geven dat er, zoals de zaken er nu voor staan, het ook niet mogelijk is om de staat te gebruiken als instrument. Het Grootkapitaal heeft de touwtjes namelijk stevig in handen. Onze politieke fantasie hoeft echter niet daar te eindigen.
Een derde, weinig besproken optie, is de 'parallele staat'; waarbij activisten een eigen organisatie trachten uit te bouwen als legitieme staat op hetzelfde grondgebied als de kapitalistische staat. Deze parallelle staat heeft het voordeel niet geketend te zitten aan allerlei controlemechanismen die weerstand trachten te onderdrukken (zoals de kiesdrempel).
Uiteraard zijn parallelle staten radicaal van aanpak, moeilijk op te richten en nog moeilijker recht te houden, maar kans op slagen is niet bij voorbaat uitgesloten. Mogelijks kan deze tactiek zelfs interesse in 'linkse politiek' doen opflakkeren. Niet uitgesloten is dat dit kan resulteren in een linkse revolutie. Het is uiteraard ook geen garantie, maar het is een strategie.
In welke mate voelen jullie je hierdoor aangesproken?
Aanvullend; welke historische voorbeelden zijn er?
|
Het duidelijkste voorbeeld van zulk een systeem lijkt me de Sovjetmacht ten tijde van de Voorlopige Regering van februari-oktober 1917, toen de palementaire kapitalistische burgerstaat en de macht van de arbeiders-en boerensovjets tegelijk het land bestuurden. Op dat moment, in die historische context, is dat een zeer succesvolle strategie geweest.
Maar België in 2010 is heel wat anders dan Rusland in 1917 uiteraard.