[Phrea|K]

Ik heb nog een interessante txt over de genetisering vh wereldbeeld

Ik licht er even een relevant stukje uit:

Erfelijke ziekten vormen dus al een genetisch en statistisch mijnenveld en voor andere 'eigenschappen' geldt dat des te sterker, want die vormen ook nog een semantisch mijnenveld. Dat intelligentie niet één eigenschap is, is inmiddels wel duidelijk, maar uit welk pakket eigenschappen intelligentie is opgebouwd, is nog steeds goed voor verhitte debatten - debatten die meer gaan over de validiteit van IQ-testen dan over de erfelijkheid van intelligentie. En bijvoorbeeld jaloezie, is dat een eigenschap? Of is het een ander woord voor woede, of verdriet, of frustratie? Hoe weet je dat, hoe meet je dat - moeten wij voor elke eigenschap niet eerst duidelijk hebben waar we het over hebben voordat we genen aan eigenschappen gaan koppelen?Er zijn zo'n honderdduizend genen (stukjes DNA) die soms op zich, vaker in combinatie met elkaar en veelal in combinatie met specifieke omstandigheden leiden tot een 'eigenschap'. Het Human Genome Project is een wereldwijd wetenschappelijk onderzoekprogramma dat er op gericht al die menselijke genen te ontrafelen: hun lokalisatie op een chromosoom en hun code te achterhalen. Men heeft er intussen zo'n vijfduizend, waaronder duizend voor erfelijke ziekten. Dat is overigens niet hetzelfde als zo'n vijfduizend 'eigenschappen' gelokaliseerd hebben: één gen doet uiteindelijk niks anders dan het recept leveren voor de aanmaak van één specifiek eiwit - als het recept en het eiwit is ontcijferd, weet je nog niks als je niet weet welke functie dat specifieke eiwit heeft in het gehele organisme. Een gedecodeerd gen levert niet vanzelf een kaartje op met een 'eigenschap'. De common sense wil anders en denkt dat ontrafelde genen ontrafelde eigenschappen zijn - en hoe jammer is het dat Galjaard als geneticus nu net niet die common sense-opvatting onderuit haalt.

Ik vind ook dat we best wel kritisch mogen zijn tov de genetisering (laat staan tov het plakken van cijfers op de verhouding tussen genen en omgevingsfactoren), maar tegelijkertijd moeten we ook erkennen dat omgevingsfactoren niet alles kunnen verklaren. En ik denk dat het ook redelijk is om aan te nemen dat IQ een belangrijke indicator is voor succes in de Westerse samenleving (wat niet wil zeggen dat het de enige indicator is). Dat we niet weten wat een IQ test nu juist meet doet hier niks aan af: we weten dat hetgene wat gemeten wordt, wel degelijk een belangrijke factor is voor succes.

Aangezien we helemaal niet mogen veronderstellen dat iets abstracts als intelligentie, al dan niet weergegeven door iets concreets als een IQ-coëfficiënt, een parameter zou zijn die indiceert in welke mate een individu aangepast is om te overleven in zijn omgeving dienen we een dergelijke indeling te verwerpen.

In The Bell Curve staat dat 'among the high school graduates in the top few percentiles of cognitive ability, the chances of going to college already exceeded 90%[...] As more bright youngsters went off to college, the colleges themselves began to sort themselves out. Starting in '50's, a hondful of institutions became magnets for the very brightest of each year's new class. In these schools, the cognitive level of the students rose far above the rest of the college population. Taken together, these trends have stratified America according to cognitive ability.'

De indeling geschiedt wel degelijk meer en meer op intelligentie.

Het al dan niet gaan naar een college hangt dus in toenemende mate af van intelligentie en niet van rijke ouders, afkomst (alhoewel die factoren nog lang niet volledig geëlimineerd zijn natuurlijk). En vermits het duidelijk is dat zij die uit het college stromen, ook steevast hogere posities innemen op de maatschappelijke ladder dan de rest vd bevolking, kunnen we toch stellen dat IQ belangrijk is voor 'overleving' in onze Westerse urban jungle.

De deductie die het sociaal-darwinisme maakt, is bovendien compleet in tegenstrijd met de eigenlijk fundamenten van de principes die Darwin in zijn theorieën naar voren schuift. Daar waar Darwin immers stelt dat er zich een natuurlijk selectieproces voordoet waardoor automatisch de best aan de omgeving aangepasten overleven en waardoor automatisch een natuurlijke superieure elite zal overleven, stelt het sociaal-darwinisme dat (sociaal) zwakkeren uit belang voor het overleven van het ras geëlimineerd dienen te worden en dat de kans bestaat dat deze minder aan de omgeving aangepasten omwille van hun aantal de meerderheid zouden kunnen gaan uitmaken wanneer deze zich in grotere mate procreëren dan de beter aan de omgeving aangepasten. Het is overduidelijk dat dit onnatuurlijke waar het sociaal-darwinisme voorstaat in tegenstrijd is met het natuurlijke proces waarvan Darwin spreekt.

Maar ging het ook niet over de contra-selectie die onze samenleving doorvoert? In de txt stond dat de sociaal-darwinisten bezorgd waren over het feit dat men juist tegen de natuurlijke selectie inging door de zwakkeren te beschermen dmv van sociale vangnetten en dergelijke. Het is niet nodig om de zwakkeren te elimineren, maar het zou ook slecht kunnen zijn om het tegendeel te doen en ze te beschermen tegen natuurlijke selectie.