Andalusië : Eerste multiculturele samenleving op Europese Bodem.
Onder de Omajjaden kende Andalusie een ongekende welvaart. Het directe reden waarom er een grenzeloze welvaart was had men te danken aan de verdraagzaamheid en religieuze tolerantie ten aanzien van Joden en christenen. Laat staan dat christenen en Joden hun eigen kleren mochten dragen, en de vrijheid hadden om activiteiten te organiseren in hun eigen taal en cultuur, hadden de niet-moslims zelfs de vrijheid om een eigen rechtbank op te richtten. Zo was er participatie van elke groep om op hun eigen manier een steentje bij te dragen aan de gemeenschap. Hierdoor was stabiliteit en een rijk en bloeiend wetenschappelijk en cultureel leven onmiskenbaar. Evenmin als op Sicilië werd de Islam de alles overheersende religie, er bestond een bijzondere en vruchtbare samenwerking met de joods-christelijke denkwereld dat doorwerkte in de cultuur.
Einde Multiculturele samenleving
De Reconquiste, de herovering, is een beweging die ontstond uit expansiedrift, maar ook uit ijver voor de verbreiding van het christendom. De Reconquista begon in de jaren na 1000 en was voltooid in 1492, toen het laatste bastion van de islam, Granada, in handen van de katholieke koningen Ferdinand en Isabella viel.
De snelle christelijke expansie schiep enorme problemen omdat Andalusië al dichtbevolkt was. De christelijke koningen probeerden de moslims en de grote Joodse gemeenschappen in het zuiden te assimileren waarbij hun houding steeds intoleranter werd.
Op vele plaatsen werden de moslims verdreven en daarmee verloor Spanje zijn beste kooplui, ambachtslieden en boeren. Het land werd grotendeels verdeeld onder de edelen die tegen de moslims streden. Deze edelen bezaten niet de technische bekwaamheid om het land goed te bebouwen en gingen daarom maar over op schapenteelt. Deze feodale ontwikkeling had funeste gevolgen voor de politieke ontwikkeling waardoor de 14e en 15e eeuw perioden van grote onrust werden voor heel Spanje en opstanden waren aan de orde van de dag. Ferdinand en Isabella meenden dat een totale religieuze eenheid van Spanje de orde zou kunnen herstellen en daarom werd besloten de Moren definitief te verdrijven en als "kroon" op het werk werden ook alle joden verdreven.
De wegverdreven Joden en moslims emigreerden naar andere Islamitische landen. Vooral Noord-Afrika en Oost-Europa waren de gekozen gebieden. Waaronder de Osmaanse Sultan Bayezid II de beroemde Admiraal Oruc Reis het bevel gaf om de overgebleven joden en moslims te bevrijden.
Het ideale model.
Het Europa van de 21ste eeuw houdt zich steeds intensiever bezig met het zoeken naar een samenlevingsmodel. Hoe kan men voor rechtvaardigheid streven binnen een samenleving waar je rekening moet houden met verschillende volkeren? Kan er sprake zijn van het veiligstellen van godsdienstvrijheid? De antwoorden zijn 1000 jaar geleden gegeven in Moors-Spanje oftewel Andalusië. Als men een beschaafde samenleving meet met religieuze verdraagzaamheid, vrijheid van meningsuiting, universiteiten, bibliotheken (In de stadsbibliotheek van Cordoba waren er 400.000 boeken), literatuur en kunst dan is Andalusië de enige voorbeeld. Er werd ruimte gemaakt voor kennisuitwisseling met een heldere kijk op harmonie tussen volkeren en godsdiensten.
|