Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door vanderzapig
Ik sprak van "min of meer democratisch gedragen". Daarmee bedoel ik dat er brede steun is onder de bevolking voor de sharia wetgeving.
Iran heeft een religieuze raad bovenop een presidentieel systeem. Ook voor het benoemen van die raad bestaan er verkiezingen. Enige gelijkenis met een bepaalde kliek in de Brusselse Leopoldswijk springt in het oog. |
Ook interessant aan Iran: de staat onderhoudt twee volledig onafhankelijke en rivaliserende krijgsmachten, wat een militaire coup zo goed als onmogelijk maakt (zonder een jarenlange bloedige burgeroorlog) maar het tegelijkertijd riskanter maakt voor de overheid om militairen in te zetten tegen hun eigen burgers. Een beetje de ultieme vorm van het Amerikaanse second amendment, tegen een prijs van inefficiëntie en dus een lagere totale slagkracht. (O, en die tweede krijgsmacht is specifiek opgezet om de Islamitische revolutie te beschermen, dus het zijn wel een beetje een soort kruisvaarders af en toe.)
Het is absoluut niet het beloofde land, maar er zijn best wel details waarin Iran niet het achterlijke neefje van de duivel is. Op het gebied van technologie en technische bedrijven en universiteiten scoren ze ook best goed, naar de maatstaven van de regio. Het is bijna zonde dat ze dat hele nucleaire programma hebben met de bijbehorende boycots en dergelijke, plus natuurlijk hun vaste ruzies met Irak, Israel, Arabieren en Soennieten. Als ze gewoon een beetje normaal met anderen om konden gaan had Iran een macht van betekenis kunnen wezen, maar in plaats daarvan zijn ze maar Iran geworden.