On 2007-02-15, Klaas Ensing <
[email protected]> wrote:
>> 'Liegen mag, als je daar ongelovigen mee overtuigt.'
> Voor leken, zoals ik, is dat jammer, want het onderwerp is belangrijker dan
> het eventuele eigengelijk.
> Henduro wijst zo nu en dan naar sites die redelijk te lezen zijn voor een
> geïnteresseerde. Op die sites worden o.a. de gevolgen geinventariseerd van
> zwaar ongewenste radioactieve besmettingen e.d..
Da's prima, maar met dat getetter over verband-met-radiumerts en
radon-eieren probeert 'ie de discussie weg te krijgen van de waanzin die hij
in eerste instantie uitsloeg.
Z'n bewering was dat 'een beetje straling' is als water van 20 graden en
'veel straling' als water van 100 graden. Da's onjuist en daar wees ik 'm
op. Daar gaat 'ie niet op in, maar hij probeert met een hele sloot
pseudo-wetenschappers een heel ander punt te maken. Daar wijs ik 'm nogmaals
op, en weer negeert 'ie de kritiek en komt met moeilijke woorden aanzetten.
Tja. Dan houdt het op.
> Waarom zijn Henduro's opsommingen niet simpelweg met gedegen
> cijfers te weerleggen? Dat moeten jullie als deskundigen dan toch
> gemakkelijk duidelijk kunnen maken aan een leek zoals ik?
Henduro kan niet toegeven dat 'ie fout zat met 1 specifiek punt van z'n
vergelijking. Een beetje straling is als een kopje heet water, veel straling
is als een emmer of een zwembad heet water. Een kopje heet water geeft ook
brandwonden. Zo simpel is het.
De volgende stap is wat de effecten van DNA-schade in een klein aantal
cellen is, in vergelijking met schade aan een groot aantal cellen. Er is een
berg van bewijs dat mensen die op plekken wonen met meer of minder
achtergrondstraling meer of minder vaak kanker krijgen. Het verband is niet
linear en er lijken andere factoren een rol te spelen, maar meer straling is
slechter voor je dan minder straling, en verschillen van een paar procent in
de achtergronddosis leveren al goed meetbare verschillen op. Het lijkt
evenmin uit te maken wat voor straling. Gammastraling in het noorden van
Canada levert meetbare effecten, meer alfa-straling van radon uit een bodem
die voornamelijk uit graniet met radium-erts bestaan levert meetbare
effecten op.
Ik ben geen deskundige, maar gewoon iemand die nadenkt voordat 'ie ergens
achteraan loopt.
Straling beschadigt het DNA in je cellen. Geen enkele discussie over
mogelijk, en niemand ontkent dat. Cellen zijn in staat schade aan het DNA te
herstellen en doen dat eigenlijk volcontinue. Naar schatting 10.000 DNA
defecten, veroorzaakt door chemische activiteit in de cel, worden nagenoeg
altijd vlekkenloos gerepareerd. Geen discussie. Straling, zeker de
hoog-energetische soorten, veroorzaken vaak een ander soort schade. Er
breekt niet 1 streng, maar 2. Beide aminozuur-ketens worden onderbroken. Dat
soort schade wordt vaker verkeerd of niet gerepareerd. Afhankelijk van het
specifieke gen en de lokatie daarbinnen leidt dat tot celdood, een
onmerkbare mutatie, of een merkbare mutatie. Celdood is geen punt. De cel
wordt vervangen, en klaar. Onmerkbare mutaties zijn ook geen punt. DNA zit
vol met passieve informatie die voor een specifieke cel geen uitwerking
heeft, en schade leidt dus niet tot problemen. De merkbare mutaties worden
nagenoeg altijd opgemerkt door het lichaam, de cel wordt vernietigd door het
afweermechanisme, en dan is er nog niets aan de hand. Eigenlijk is er maar 1
mutatie die problematisch is. Een cel die niet meer deelt zal nooit tot een
tumor uitgroeien. Waar je een probleem mee zult krijgen is een cel die
sneller deelt, maar voldoende lichaamseigen lijkt om aan de aandacht van je
afweer-systeem te ontsnappen. Daarmee is een tumor nog geen garantie. Een
cel kan zo snel delen dat het weefsel ter plaatse onvoldoende voeding levert
en de proto-tumor 'verhongert'. Een proto-tumor in huid of slijmvlies kan
samen met de rest afgescheiden worden voordat het een probleem wordt.
Enzovoort. Maar ergens gaat het een keer fout.
Meer straling betekent een grotere kans dat het fout gaat.
Waar Henduro over tettert is de observatie dat bepaalde doses van straling
in een bepaald soort genetisch gemanipuleerde muis (heterozygoot Trp53)
leiden tot het uitstel van het vormen van kanker in die muizen. De
genetische modificatie van die muis leidt ertoe dat het beest altijd kanker
krijgt. Na blootstelling aan een stralingsdosis lijkt dat langer te duren
dan in onbestraalde muizen. Maar de muis in kwestie is al een genetische
gemodificeerde 'freak of nature'. Handig om medicijn op te testen, maar is
het ook een betrouwbaar model voor de vorming van kanker door straling in
mensen? Niemand weet het.
Om van die observatie bij 'straling is goed voor je' te komen is nogal een
krachttoer. Zeker als je kijkt naar de observaties van grote groepen die om
andere redenen aan andere soorten en doses straling blootstaan.
Zo is er aan de andere kant veel bewijs gevonden dat veel lage
stralingsdoses (bij radiotherapie) meer kankercellen doodt dan 1 hoge dosis,
ook al is de totale blootstelling gelijk.
Meer op:
http://www.ratical.org/radiation/CNR/NoSafeThresh.html
--
Ruben
Misfortune, n.: The kind of fortune that never misses.
-- Ambrose Bierce, "The Devil's Dictionary"