Hoe kwamen de oude Grieken aan democratie? De beschaving hadden ze van oude beschavingen (in Midden Oosten en Ancient Egypt) overgenomen, en die beschavingen hadden niet kunnen ontstaan zonder de openbaringen van God, deze openbaringen bestonden uit twee grote waarheden:
1)
een Credo (Weltanschauung over de mens, het leven en de wereld).
2)
zingeving en het behoeden van deze zingeving (regels, wat is goed en wat is slecht, rechten en plichten..) en natuurlijk bood de openbaring de mogelijkheid om profijt te halen uit twee grote eigenschappen die de mens zijn toegekend:
- De vrijheid in het gebruik van intellect
- De wil (beslissing nemen en een keuze maken en zelf de verantwoordelijkheid ervan dragen)
En dan leven, innoveren en de wereld beter maken in het kader van Credo enerzijds en zingeving en het behoeden van deze zingeving anderzijds.
Wat gebeurde?
De mens ging de grens overschrijden en tussen excess en nalatigheid gebruik maken van intellect om de Credo te (mis)interpreteren, en deze (mis)interpretatie heeft automatisch gevolgen en daardoor wordt de zingeving (principes/fundamenten/grenzen) aantast, zoals eigen interpretatie heiligen en zo heb je een
theocratie, of de grenzen (mis)interpreteren naar belangen van een bepaalde groep en zo heb je
dictatuur, of deze grenzen (mis)interpreteren in voordeel van een groep die geld hebben en zo heb je
plutocratie enz enz enzovoorts ... Na een tijd werden die waarden en normen niet meer herkend als feiten die hun oorsprong in "openbaring" en "natuurlijke aanleg van de mens" hebben.
Dat gebeurde ook in de islamitische wereld in de middeleeuwen (islamitische middeleeuwen niet de westerse) zo had je in het oosten
Aveccina die een zeer extremistische
gnostische interpretatie van de islam had, en in het westen
Averroes met zijn pogingen om Aristotelianse filosofie met de islam te verzoenen maar tegelijk met zijn autoritaire technocratische visie wou hij een scheiding van de filosofie en theologie voor het publiek en theologen want volgens hem konden de filosofische interpretaties tot verwarring leiden. Hij was zeker niet zomaar een gevaar voor de kerk, en zijn school het averroïsme was niet zomaar een ketterij voor de paus, men had een hekel aan islam en wat islamitisch was, dus er was een nood aan het herschrijven van de werken van oosterse en andalusische islamitische filosofen/schrijvers onder andere namen, en deze namen waren de filosofen/schrijvers van renaissance en verlichting. Bestudeer de werken van Baruch Spinoza en vergelijk met Aveccina, zelfs de pantheïstische godsbeeld van Spinoza was populair onder de denkers en schrijvers in Andalusië. René Descartes heeft niets bijzonders toegevoegd aan skepticisme van Al-Ghazali .. maar goed, die democratie? Wat was het en waarom?
Weet je wat de mens heeft bedacht in het denken in alle tijden? Blablabla en (mis)interpretatie van onveranderlijke waarheid en "natuurlijke aanleg van de mens", en voor de rest niets. Democratie heb je nodig om het probleem op te lossen als er meningen zijn die tegenstrijdig zijn dan kan een directe democratie of partitocratie dit oplossen, de oplossing moet niet perse juist/goed zijn, het kan goed zijn om bevolking onder duim te houden. Ik noem deze democratie "doctrine van Protagoras" want hij kwam in een realiteit die onderworpen was aan tegenstrijdige theorieën en dan riep hij zoiets van ja maar wij kunnen de waarheid niet kennen !LOL! Hij dacht misschien dat hij een oplossing had, terwijl zijn idee gewoon een nieuwe theorie was, en deze theorie is contradictio in terminis, maar helaas domineert deze sofistiek van Protagoras en ook die van Epicurus en Democritus het westers denken, en de rest hebben niets bijzonders toegevoegd, behalve andere formulering en anders geblablabla-eerd, meer niet.
Neem wat de mens is als voorbeeld? Wat is de mens? Als je op zoek gaat naar de waarheid en je zegt "ik denk.." "ik zie ..". Wablieft?
"Ik"? Excuseer?
"Ik"??!!!!!!!!!!!!!! Wat is dat? Wie/wat ben jij?
Al-Ghazali twijfelde zelfs aan dat "ik" in de zin van het zijn, Descartes had het over denken "ik denk, dus ik ben", om "ik" te bewijzen gebruikte hij denken, maar je moet eerst "ik" bewijzen. Dat "ik" dat denkt, wat is het? Ja, want "ik denk" dus "ik ben", maar je bewijst eerst jezelf met "ik denk" om verder te bewijzen dat "jij bent omdat jij denkt", heeft in godsnaam geen zin!! Ja, ik ben ervan overtuigd dat hij Al-Ghazali niet volledig verstond, en dat kon hij ook niet want Al-Ghazali had bagage van Griekse soep (al die theorieën en tegenstrijdige ideeën) enerzijds en theologische en mystieke interpretatie van de koran anderzijds plus Kalaam.
Wat is dat "ik"?
Extatische mens van Plato?
Dynamische mens van Aristo?
"Beeld van God" van o.a Thomas Aquinas?
Mens als lichaam en ziel van Descartes?
De grootsheid van de nietige mens van Pascal?
De natuurlijke machine van Julien Offray de La Mettrie?
De rol van opvoeding bij Rousseau?
De stadia op de levensweg van Soren Kierkegaard?
Persoonlijkheid-met-een-roeping van Weber?
Daseinsanalyse van Heidegger?
De mens als het hysterische neurose dier van Freud?
De mens als het subject dat gespleten is van Lacan?
Het probleem ligt niet zozeer in democratie zoals het nu is, en je hebt ook als kafir (niet-moslim) geen ander alternatief, maar eerder in het menselijk denken zelf. Wat/wie ben jij? "Ik ben .." maar wat is "ik".. "Ik ..." hoe weet je dat? "
Ik weet ..". "Ik"? Maar wat/wie ben jij eerst? De democratie is eens een resultaat van het menselijk denken.
Belangrijkste dingen die het menselijk denken (dat natuurlijke aanleg en openbaring (mis)interpreteert) niet kan verwezenlijken zijn
waarheid,
moraliteit en
rechtvaardigheid.
Met
de waarheid bedoel ik waarheid en realiteit/feite samen, zo formuleert
Muhammad Naqib Al 'Attas dat ook
http://www.youtube.com/watch?v=DVmouVwkzMI
En
moraliteit. Hoe zou ik met iemand, die een ametafysische wereldbeeld heeft, over moraliteit spreken? Als ik de vraag zou stellen: wat is het verschil tussen "mens" en "stront van een varken"? Elke poging om hierop te reageren is betekenisloos en waardeloos.
Zonder een moraal heb je geen
rechtvaardigheid. Als je naar een winkel gaat met jouw hond, je mag wel binnen en jouw hond niet, vind jij dit rechtvaardigheid? Waarom? Nou ja probleem is hier dat die eigenaar gaat zeggen dat jij geen hond bent, jullie zijn niet gelijk, maar waarom maken ze onze hoofden kapot met het juichen over man-vrouw gelijkheid, die zijn helemaal niet gelijk!! Stel dat de mens en zijn hond niet gelijk zijn, waarom zijn ze niet gelijk? En ook al zijn ze niet gelijk (wat een ametafysische visie onmogelijk kan aantonen), waarom zou die hond niet binnen mogen? Stel die geeft een reden, maar waarom?
En nog iets over de vrijheid, dus je denkt als er een echte democratie zou zijn, dan word jij vrij? Nee, mijn vriend, neen. Echte vrijheid is wanneer je voor echte islam kiest ipv valse islam. Valse islam (islam is Arabisch voor vrijwillig zich onderwerpen aan) is zich onderwerpen aan valse goden (god(en) in de natuur, jouw eigen begeerte (ego), idolen, geld..).
In echte islam ben jij in mooie handen, je probeert te vliegen, maar het is overal duister, je kiest om te blijven en als je beetje wilt vliegen dan vlieg jij gewoon in de omgeving en op een gegeven moment krijg je spijt en dan toon je berouw en ga je terug naar die handjes waar je met liefde en barmhartigheid gestimuleerd wordt, waar je rust ervaart, waar jouw bestaan en jouw neiging om te vliegen of te blijven een betekenis krijgen en waar je tussen hoop en vrees jouw leven voortzet.