Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door brother paul
Een minuut mij. Vriend
Als ik vrijwillig twee maandloon spaar om een pensioen op te,bouwen, heb ik vrijwillig de keuze gemaakt om 80 maandlonen niet te consumeren en te sparen voor later
Als een ambtenaar dat pensioen krijgt, heeft hij nooit een euro moeten sparen, integendeel hij heeft altijd twintig procent meer kunnen spenderen dan de prive die twintig procent van zijn loon moet sparen
Dus ja, de kloof is meer dan twintig procent...
|
Ik lees wat jij schrijft. En ik wil jou wel geloven hoor.
Maar ik schreef veel meer. Maar daar reageer je niet op.
Wat wil je tenslotte? Dat wij hier een ganse topic gaan besteden aan uw persoonlijke bevindingen en aan de verschillen tussen werknemers?
Wel ik doe daar niet aan mee. Ik wil een paar heel simpele voorbeelden geven uit mijn rijk gevuld repertorium. En ik hou mij bij simpele voorbeelden. Heb jij al nagerekend hoeveel van het gezinsbudget besteedt wordt aan een eigen wagen? Opgepast! Val niet achterover hoor.
Welnu; ik heb vrouwen gekend die een lingeriewinkel uitbaatten en voor een slipje van 10 Bfr er bijna duizend vroegen. Haute couture nog wel.
Welnu die dames reden met een chique gezinswagen op kosten van de zaak.
En je kon er niks aan doen want ze hadden winst in de zaak niet nodig omdat de echtgenoot een riant inkomen had. Kwestie van hun levensonderhoud te verantwoorden. En die kregen dan 20.000 Bfr voordelen in natura aangesmeerd. En dan nemen we sommige werknemers uit de privé die van de baas een dienstwagen krijgen i.p.v. belastbare wedde. Hun loon ligt dus lager. Maar als de heren of dames met pensioen gaan dan is het kot te klein.
Dan willen ze plotseling meer of zeker evenveel als anderen die geen gratis luxe-paardenkracht kregen. Ik heb voor mijn werkgever ook veel dienstverplaatsingen moeten doen. Zelfs in de gevaarlijke "capitale" van Europa waar voorrang van rechts al of niet genomen werd naar believen.
Weet je wat ik kreeg per afgelegde kilometer op eigen risico?
Wel een luttele vergoeding van 7 frankskes per afgelegde kilometer.
Zo had ik op zeker ogenblik een ongeval. Gelukkig was ik niet in fout maar het had gekund. Kosten aan de wagen? 127.000 frankskes! Want hij was nog maar 2 maand oud. Ziezo; dat zijn maar een paar simpele voorbeelden.
Nog goesting soms om verder te palaberen? Welnu; ik niet!
Verloren tijd! Als je verdere problemen hebt mag je die voorleggen aan een politieker. Die worden betaald om allerhande al of niet terechte problemen op te lossen of verticaal te klasseren.
En doen ze niks aan uw problemen dan moet je hen daarop maar afrekenen.
Ik heb een heel klein stukje van de diverse wereld gezien.
Maar toch genoeg om er mijn latijn niet meer in te steken.
Er was zo'n tijd. Maar ik heb hem bijtijds in de vuilbak gedeponeerd.
"Met alle chinezen maar niet meer met den deze" werd mijn motto. En dat blijft zo. Tot blijdschap van de ganse wereld en mijzelf.
