Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Sfax
De vraag is maar of vakbonden vandaag wel genoeg praten. Voorbeelden genoeg van waarschuwings-stakingen en meer van die ongein. Ik denk dat het geen twee weken geleden is dat de Lijn ook weer aan het staken was, tijdens de gesprekken die ze aan het voeren waren, om "een signaal te geven". Niet echt constructief lijkt me.
En je kan de vraag ook stellen of acties na gesprekken en na overleg wel moeten. Ook daar heb ik meer de indruk dat dat weinig meer is dan een drukkingsmiddel om toch maar te krijgen wat je wil, los van het feit of wat je vraagt wel een realistische of terechte vraag is. Als je weet wat geven en nemen is, heb je een veel geloofwaardiger positie aan de onderhandelingtafel. Als je er enkel zit om te vragen en in geval van "niet krijgen" met stakingen te beginnen, dan neemt niemand je au serieux.
Vakbonden die als volwaardige partner mee aan tafel zitten en meedenken in het welzijn van het bedrijf, die hebben we nodig. Vakbonden die in een strak "wij versus zij"-denken zitten, die enkel maar in termen van "de patroons zijn de slechten en wij moeten zoveel mogelijk binnen zien te halen" denken, of die enkel kunnen vasthouden aan "steeds meer verworven rechten en raak niet aan de oude verworven rechten", die heeft niemand nodig.
Idem voor dat ridicule "iedereen moet opslag krijgen". Als je collectief onderhandeld, en je moet iedereen (zowel de goede als slechte performers) opslag geven, dan moet je niet verbaasd zijn dat je slechts 0,3% krijgt. Laat dat individueel bepaald worden, da's veel handiger.
|
Het probleem is dat we meestal niet over de correcte informatie beschikken om te bepalen of vooraleer een staking/actie te doen er genoeg praat werd.
In ons bedrijf is er een externe actie doordrukkingsgroepen/buurtbewoners geweest. Wat het bedrijf communiceerde naar de pers toe, werd verre van correct weergegeven in de pers. We hadden, om misverstanden te vermijden, een persconferentie gegeven met en volledige map aangaande dit dossier. Er was een kleine troost, de info van de buurtbewoners was eveneens niet correct weergegeven.
Ik wel maar zeggen dat we bijna nooit weten welke inspanningen vooraf geleverd werden.
Bij ons bedrijf is het bij één vakbond niet altijd het verhaal van de wij tegen zij (De andere vakbond is daarin moeilijker. Zelfs zaken die positief zijn voor de mensen zouden zij om bepaalde principes onderuit halen). Soms moet het, soms kan het anders.
Wij kennen in ons bedrijf eveneens een vorm van beloning van ‘goede’ medewerkers’. In de praktijk zien we dat de mensen waarbij het best klikt met de chef meestal de beloning krijgen. Dit hoewel ze daarom niet de beste medewerkers zijn. Trouwens ik ken een aantal bedrijven waar de directie zelf zegt dat ze meer willen geven dan de 0,3% aan alle personeel.