Oh ja, nogeens herhalen:
http://www.cie.ugent.be/bogaert/bogaert39.htm
5. HUWBARE LEEFTIJD VOLGENS KORAN EN SUNNAH
De Koran bevat geen directe informatie over een of andere leeftijdsgrens waarop een huwelijk mag aangegaan worden.
De huwbare leeftijd wordt niet in termen van aantal jaren gedefinieerd, maar in termen van
maturiteit:
« En toetst de wezen totdat zij de leeftijd om te trouwen bereikt hebben en als jullie bij hen dan redelijk inzicht bemerken, overhandigt hun dan hun bezittingen. En verteert ze niet verkwistend en overijld voordat zij groot geworden zijn. Wie rijk is moet er afblijven en wie arm is moet er in redelijkheid van gebruiken. En als jullie hun dan hun bezittingen overhandigen laat er dan getuigen bij aanwezig zijn. God is goed genoeg om af te rekenen. » (Koran 4:6)
Muslims mogen een weeskind anders gezegd pas toestemming geven om te trouwen en controle en beheer te verwerven over zijn of haar bezittingen als ze "een redelijk inzicht", soms ook vertaald als "wijsheid" vertonen, met andere woorden: ze moeten over voldoende intellectuele, emotionele, morele en andere capaciteiten beschikken om deel te nemen aan het volwassen leven, en om de verantwoordelijkheden die een gezin met zich mee brengt aan te kunnen. Deze maturiteit dient luidens dit vers bovendien zorgzaam getoetst te worden. Dat zij de leeftijd om te trouwen bereikt hebben, voor-onderstelt dat ze biologisch volwassen zijn, maar het is duidelijk dat volgens dit vers biologische maturiteit niet volstaat. De persoon moet in alle opzichten maturiteit verworven hebben om de verantwoordelijkheden van het gezin en het opnemen van zijn of haar rol in de samenleving aan te kunnen. [27,28]
Ook volgende uitspraak van profeet Mohamed maakt de maturiteit van de persoon een voorwaarde voor het aangaan van een huwelijk:
« O jonge mensen, wie van jullie in staat is om de verantwoordelijkheden van het huwelijk te dragen, dat hij/zij in het huwelijk treedt. Dit zal zijn blik verlagen en hem/haar kuis houden. Wie er niet toe in staat is, laat hem/haar vasten. Want vasten vermindert het (lichamelijk) verlangen. » [29,30]
Opdat een huwelijk geldig zou zijn in de islam, moeten zowel de man als de vrouw daarvoor hun geloofwaardig akkoord geven - wat ook de maturiteit vereist om een dergelijk akkoord te kunnen geven. Geen van beiden - man noch vrouw - kan tegen eigen wil of wens tot een huwelijk gedwongen worden. Volgens de islam zijn gedwongen huwelijken onwettig. [31] Mocht een vrouw toch tegen haar wil uitgehuwelijkt worden, dan heeft ze het recht van die man te scheiden:
« Abdullah ibn Annas meldde: "Een maagd kwam bij de profeet en vermeldde dat haar vader haar tegen haar wil uitgehuwelijkt had, waarop de profeet haar toestond haar keuze uit te oefenen. » (Abu Dawood)
Illustratief is het voorval met Qaylah (bint Makhramah) en haar dochters. Toen haar man stierf, wou zijn broer alle dochters uithuwelijken aan mannen waar ze helemaal niet wilden mee trouwen. Qaylah slaagde erin met één van haar dochters per kameel te ontsnappen. Achternagezeten door haar schoonbroer, zette ze koers naar profeet Mohamed. Ze slaagde erin profeet Mohamed te bereiken die haar zaak aanhoorde, en die oordeelde dat zij en haar dochters niet konden gedwongen worden om te huwen. Hij maande elke gelovige muslim aan de vrouwen ter hulp te schieten. Als gevolg van deze uitspraak was de schoonbroer verplicht de dochters te laten gaan. [32]
De islamitische huwelijksvoorwaarde van biologische, intellectuele, emotionele, morele maturiteit, worden weerspiegeld in de voorwaarde dat men in staat en bekwaam moet zijn om een zelfstandige, vrije en geloofwaardige beslissing tot huwen te nemen.
Het is in elk geval een misverstand te denken dat de leeftijd waarop Mohamed met Aisha trouwde - ongeacht of ze 9 jaar of ouder was - een soort wettelijke kracht zou hebben als minimum leeftijd waarop gehuwd kan worden. De islamitische leer en wet legt geen minimum leeftijdsgrens vast voor huwelijken, maar houdt rekening met veranderende culturele omstandigheden doorheen de tijd en omschrijft de huwelijksleeftijd in termen van maturiteit,individueel maar ook in samenhang met de samenlevingscontext.[33] Biologische maturiteit is daarbij niet voldoende: daarnaast moet de persoon ook emotioneel, psychisch, intellectueel en moreel voldoende matuur zijn, een zaak die van individu tot individu verschilt en die zorgzaam onderzocht dient te worden.
Tegelijk stelt Dr. Saud Al-Fenesyan, voormalig rector van de Shari'ah Factulteit van de Imam Muhammed bin Saud Universiteit (Saudi Arabië) dat er vanuit de shari'ah geen enkel bezwaar is tegen het instellen van een minimum huwelijksleeftijd van bijvoorbeeld 17 of 18 jaar, een maatregel die zou kunnen helpen ter bescherming van de rechten van kinderen en ter bestrijding van kinderhuwelijken, die ook volgens de islam een misdrijf zijn. [34]
Noteer dat in veruit de meeste muslimlanden de shari'a niet geldt, en dat er vanuit de Koran ook geen enkele verplichting is om deze in te voeren. Of men de shari'ah invoert of niet, is een vrije keuze. De shari'ah kan alleen aangenomen met als een aan unanimiteit grenzende meerderheid daar voor kiest. Bij invoering ervan wordt de conceptuele shari'ah gecodificeerd tot wet, zodat hij van land tot land kan verschillen. Bij afwezigheid van de shari'ah zijn muslims verplicht zich te houden aan de vigerende (burgerlijke) wetgeving van het land waarin zij verblijven. [35]