citaatVK:
In de afgelopen weken lag de Taalunie, die het gezamenlijke taalbeleid voert van Nederland, Vlaanderen en Suriname, zwaar onder vuur. Partnerorganisaties stuurden boze brieven naar de Taalunie, 176 neerlandici steunden een protestactie en verschillende Taalunie-medewerkers trokken bij de Volkskrant aan de bel.
De 44 man sterke Taalunie is vooral bekend als uitgever van het Groene Boekje, maar werkt achter de schermen als een soort loodgieter van het Nederlands. Ze houdt de spelling- en grammaticaregels bij, beheert digitale databanken die tot woordenboeken en taalsoftware kunnen leiden, bedenkt beleid om het Nederlands in het hoger onderwijs of in migratiebuurten te versterken en ondersteunt het onderwijs van het Nederlands in het buitenland.
Reorganisatie
De nieuwe Taalunie, zo staat in het beleidsplan, moet 'meer als een bedrijf' werken
De Taalunie, in 1980 opgericht als een soort hoeder van de Nederlandse taal, leek de voorbije jaren wat ingedut en kreeg daarom van de Nederlandse en Vlaamse overheid de opdracht haar zichtbaarheid en maatschappelijke relevantie te vergroten. In januari 2013 werd de Vlaming Geert Joris als algemeen secretaris aangesteld om de unie 'meer smoel' te geven. Hij voerde een reorganisatie uit en begon tegelijk een vernieuwings- en bezuinigingsoperatie.
Volgens veel betrokkenen legt Joris een te grote nadruk op communicatie en verwaarloost hij het inhoudelijke werk. Daardoor dreigt het Erasmus Taalcentrum in Jakarta te moeten sluiten, ligt de Taalunie overhoop met het Instituut voor Nederlandse Lexicologie (INL) - een belangrijk kennisinstituut - en zijn er ondoordachte ingrepen aangekondigd in het onderwijs van het Nederlands in het buitenland, die onder neerlandici een storm van protest veroorzaakten.
'Alles wat de Taalunie naar buiten brengt, moet begrijpelijk, laagdrempelig en aantrekkelijk zijn'
Autoritair
Medewerkers van de Taalunie, die een zwijgplicht hebben en daarom anoniem willen blijven, klagen daarnaast dat de nieuwe leiding autoritair is en niet openstaat voor kritiek
Medewerkers van de Taalunie, die een zwijgplicht hebben en daarom anoniem willen blijven, klagen daarnaast dat de nieuwe leiding autoritair is en niet openstaat voor kritiek. Ze vinden dat het oude beleid wordt afgebroken zonder dat er iets voor in de plaats komt. Het bestaande beleidsplan werd in 2013 meteen verworpen, maar het duurde bijna twee jaar voor er een nieuw plan kwam.
'De Taalunie was een weinig zichtbare club, er moest iets gebeuren', zegt neerlandicus Hans Bennis van het Meertens Instituut, dat de Nederlandse taal en cultuur onderzoekt. 'Maar de huidige algemeen secretaris is precies de verkeerde weg ingeslagen. De basis van zijn organisatie is deskundigheid, maar hij heeft de vakmensen tegen zich in het harnas gejaagd. Hij heeft de zaken erger gemaakt.'
http://www.volkskrant.nl/wetenschap/...kamaiType=FREE