Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Johan Bollen
Consensussystemen. n.
Partijdemocratie wordt best terug gedrongen ten voordele van meer directere vormen van democratie. Partijen dienen als een middel gezien te worden. Dikwijls zijn er betere middelen voorhanden. Partijen zullen echter niet vrijwillig hun macht aan het volk of het individu afstaan. De 'vertegenwoordigers' zullen hun macht niet gemakkelijk vrijwillig terug geven aan de vertegenwoordigde.
|
Politieke partijen zijn een negatief verschijnsel, ze zijn niet alleen geen essentieel onderdeel van een democratie, ze zijn een majeur obstakel voor democratie. Politieke partijen zijn een soort bendes die zich tussen de burger en de besluitvorming hebben gewrongen, die zich hebben opgedrongen als onontwijkbare 'vertegenwoordiger' voor de burger en die aldus het besluitvormingsproces corrumperen. Ook in Zwitserland werken politieke partijen negatief. Alleen hebben ze daar wat minder impact vermits democratische besluitvorming (volksstemmingen) mogelijk is. De ideologische concepten die de politieke klasse heeft ingevoerd, met in de kern de bewering dat ons systeem op één of andere manier 'democratisch' zou zijn, moeten tot op de grond worden bestreden en afgebroken.
Partijenvrije consensusdemocratie ipv de valse 'vertegenwoordigende democratie' met politieke partijen in de hoofdrol, is in wezen een vervanging van de cultus van de politieke leugen door de cultus van de waarheid. Het begrip 'consensus' heeft inderdaad alleen maar zin indien men uitgaat van het gegeven dat mensen elkaar daadwerkelijk kunnen vinden in het zoekproces naar objectief voorhanden zijnde waarheid. Het is de waarheid, en de mogelijkheid om die te vinden, die aan het concept van maatschappelijke consensus en maatschappelijke besluitvorming zin geeft.
Ook secundaire door de politieke kaste ingevoerde nepbegrippen of memen dienen integraal te worden ontmanteld. Ik noem bv het concept 'solidariteit', dat in België heel populair is, omdat het ondermeer de verantwoording moet leveren voor de eindeloze transfers noord=>zuid. Deze 'solidariteit' is een vals begrip omdat ze op staatsdwang berust, terwijl echte solidariteit door de aard der zaak op vrijheid berust. Ik ben wel een voorstander van solidariteit doch die moet vrij zijn dwz de individuele burger dient de mogelijkheid te hebben om te bepalen hoeveel hij inzake solidariteit wil afstaan aan andere landen, aan de Somaliërs, aan de asielzoekers enz. Dwangsolidariteit is ononderscheidbaar van diefstal. Door de politieke klasse opgelegde dwangsolidariteit is massale dieverij, met als verzwarende omstandigheden de aspecten bendevorming en recidive.
Tenslotte dient opgemerkt dat daadwerkelijke democratie slechts een middel is om goede ideeën te implementeren. Die ideeën ontstaan niet door het voorhanden zijn van democratie doch dienen eerst ontwikkeld te worden. Bv democratie zal niet volautomatisch de financiële crisis oplossen; democratie is geen ideeënproducerende instelling doch een ideeënverwerkend instituut.