SINTERKLAASFEEST IS EEN RACISTISCHE INITIATIE
Mijn doelgroep begrijpt dat Zwarten (net als vrouwen, homo’s, boeren, arbeiders, en gekoloniseerde naties) de geschiedenis opnieuw moeten schrijven, en moeten durven nieuwe vragen te stellen. Want ze, dus de machtshebbers, de kolonisator, de banken, de status quo; liegen over alles.
Centraal moet staan in de van revisionisme ontdane historiografie, is dat de Europese adel zwarte en bruin was en zich identificeerde met afbeeldingen van klassieke Afrikanen: de Moren. De symboliek van de Moor speelt sterk in het Sinterklaasfeest in de vorm van Zwarte Piet. Deze is een uitvinding uit de 19e eeuw, maar is duidelijk in zijn verschijning een verwijzing naar de Moor, het symbool van blauw bloed en zwarte suprematie in Europa.(1100-1848)
Het Sinterklaasfeest zoals wij dat vandaag kennen is dus een 19e eeuwse uitvinding en wordt sindsdien gebruikt als een racistische initiatie om kleine witte (en zwarte!) kinderen die zich reeds bewust zijn van verschillen in huidskleur, maar er geen waardeoordeel aan verbinden; een eerste traumatische ervaring te geven met een Zwarte persoon.
Belangrijk is te beseffen dat de witte Europeanen vandaag nakomelingen zijn van ’t Grauw, het Canaille, wat de lijfeigenen en horigen waren. Zij werden overheerst door een zwarte en gekleurde adel en elite. De emancipatie van witten, van lijfeigenen volgde pas in 1848. Sindsdien werd de geschiedenis herschreven en gewit. De Grote Mannen werden herontdekt en in gewitte vorm de steunpilaren van de fictieve geschiedenis van het witte ras. Men had natuurlijk een nieuwe fictieve geschiedenis nodig, omdat men er niet aan herinnert wenste te worden dat witten tot 1848 als schoen leer door de elite werden gebruikt. Men kafte boeken met de prachtige witte huid van de lijfeigenen en maakte ook kleding en schoeisel van hun huid. De handel in mensenhuid vormde tot in de 19e eeuw deel van een industrie.
Er zijn vele vormen van discriminatie en ik wil niet beweren dat witte slechte mensen zijn en zwarten goed. Zulks kan zondermeer afgeleid worden uit mijn stelling dat de zwarte adel de witten als schoenleer zag en verder genadeloos uitbuitte en despotisch onderdrukte. Echter blijkt steeds dat witten in ontkenning leven als zij gevraagd worden naar hun haat tegen zwarten en hun handjesafhakken praktijken in Afrika. Dus moeten wij zelf zoeken naar de oorzaak van deze dodelijke haat. Witten haten zwarten omdat zij op despotische wijze door zwarten werden overheerst. Ze werden gehouden om zich dood te werken en ook om tot leer verwerkt te worden. De vraag is of men wachtte tot zij een natuurlijke dood stierven, of dat men al eerder tot de winning van het mensenleer overging, gedicteerd door markt overwegingen. Racisme tegen zwarten is dan een bevrijdingsideologie, want er zijn geen objectieve verschillen tussen mensentypen. Het verzinsel van mensenrassen was nodig om witten eerst een menselijke status te geven, en toen om hen superieur aan hun zwarte overheersers te verklaren. Witten werden geboren in een wereld waar de zwarte meesters in gouden koetsen rondreden, in gouden kleding gehuld gingen en de macht hadden over leven en dood van hun witte lijfeigenen.
Het Sinterklaasfeest is dus duidelijk het product van witte suprematie, en de angst dat zwarten weer zouden overheersen. Men moest dus witten vanaf jong daarvan bewust maken, zonder feitelijk te onthullen dat Europa door zwarte suprematie werd overheerst. Er heerste Omgekeerd Apartheid, in een klassensamenleving welke ook als een kaste systeem gezien mag worden; voor beter begrip. Hoewel in India er niet echt sprake is van uiterlijke verschillen tussen hoge en lage kasten, speelde deze verschillen kennelijk wel in Europa. De superieuren waren bruin en zwart van huid. Klassieke Afrikaanse gelaatstrekken golden als ‘zuiver bloed’ want zulke personen leken dan ook op De Moor, het symbool van superioriteit.
Sinterklaasfeest is nu dus nu, sinds 1860, een instrument van Staatsracisme geworden, het systeem dat erop toeziet dat het revisionisme gewoon doorgaat, en zelfs naar een hoogtepunt gaat.
Citaat:
|
Al eeuwen wordt Sint-Nicolaas of Sinterklaas op verschillende plekken in heel Europa gevierd. Maar pas in het jaar 1848 wordt het feest in Nederland echt populair. In dat jaar brengt de pedagoog en schrijver Jan Schenkman een boek met versjes en plaatjes uit: Sint-Nicolaas en zijn knecht. Schenkman is een innovator: hij voegt nieuwe elementen in de viering van Sinterklaas toe, die het al snel een volksfeest zullen maken, waaronder het gebruik van gedichtjes. Een andere gouden greep van Schenkman is de introductie van de knecht van Sinterklaas, die vanaf 1891 de naam Pieter krijgt en een immens populair personage zal worden.
|
http://blankroet.tumblr.com/post/330668532
(helaas een revisionistisch artikel)
Jan Schenkman
http://www.google.nl/search?hl=nl&q=...-8&sa=N&tab=iw