Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Jacob Van Artevelde
De vraag daarbij is natuurlijk of Avontroodt de enige was die die onderscheiding verdiende...
Waarom kregen trouwens van diezelfde Willem 1 de boerenkrijgers geen eerherstel, kan men zich ook daarbij afvragen.
Maw lag dat bij Willem of lag dat bij die taalminnaars...?
|
Willem I eiste trouw. Iedereen die iets of wat wankelde in die trouw (na 1830) had het bij de Koning verknoeid. Of iemand trouw was of niet wist Willem I vrij snel. Want hij had hier overal informanten.
Wat nu opmaak uit dit boek, is dat Willem I een geweldige kans heeft gekregen om van het VKN iets groots te maken. Hij mislukte. Er hiervoor zijn er vele redenen op te noemen.
Toch denk dat de man het bedoelde en zich zeker terdege heeft ingespannen om er iets van te maken. Maar niet altijd goed werd geadviseeerd. Bovendien was hij te koppig en voor sommige dingen (maar lang niet alle dingen) uit de tijd.
En daarom moest hij meer dan eens en op het einde van zijn leven lamenteren:
"Chaque jour je rêve de mon beau royaume"