Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door cato
Willem I was een hervormer en hij heeft veel gedaan aan de bestrijding van armoede en het invoeren van de leerplicht
http://maatschappijvanweldadigheid.n...ss/?page_id=14
België zien alleen de negatieve kanten van zijn bewind en niet de positieve.
Zo heeft de geschiedenis altijd verschillende en soms tegengesteld verhalen over dezelfde periode. |
Ik denk ook dat Willem I niet anders kon dan met zijn visie dat hij door God voorbestemd was welvaart te brengen en als een vader te regeren over zijn volk.
Vanuit onze moderne visie echter aangaande veranderingsprocessen zie we dat er best wel wat fout is gegaan. Zoals iedereen zocht hij erkenning voor zijn weldaden en luisterde hij wel naar zijn critici, maar deed niets met de kritiek.
Hij was écht er van overtuigd dat revolutie en zeggenschap van het volk alleen maar ellende bracht. Wanneer we kijken naar Frankrijk was dat ook zo, het was er een grote puinhoop en instabiliteit, moord en doodslag. Dus zijn denktrant was voorspelbaar. Maar hij had ook een compromis kunnen zoeken, maar dat kwam niet in hem op.
Armoede bestrijden is natuurlijk ook goed en dat deed hij ook goed. In zijn tijd in Fulda had hij ook bepaald dat wetenschap een plek moest hebben in de lessen op de scholen en ook dat was goed gegaan in Fulda. Maar Fulda is iets anders als de zuidelijke Nederlanden. Hij had daar ook iets mee kunnen doen zoals accreditatie of inspectie wegleggen door middel van commissies. Het is allemaal zo simpel.
Hij had alleen de Jezuïeten moeten paaien en niet over hun hoofden en ook de bisschoppen heen moeten onderhandelen met Rome. De Jezuïeten voelden zich natuurlijk "een oor aangenaaid".
Het sluiten van de klein seminaries van de Jezuïeten en zelf een seminarie oprichten in Leuven was niet echt handig.
Maar ja, hij was ook geen echte Nederlander, het "polderdenken" was hem vreemd. Hij was in zijn denken en doen een Pruis. Jammer dat het zo is gegaan...