Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door vlaanderen72
En doomy,verschaeve was een pastoor en al redelijk wat oude ,die brave ziel gaan vechten waar haalt ge het.
Er zijn nu eenmaal leiders die men ten allen tijde moet beschermen, en hij was zo iemand.
|
Ja ja, ik ken dat argument. Churchill vond ook van zichzelf dat hij te belangrijk was om zelf te gaan vechten. En er zijn ook relstokers die anderen de hete kolen uit het vuur laten halen met het argument dat er nu eenmaal mensen zijn die aktie voeren en mensen die organizeren. Ook de Amerikaanse publicist/oorlogsstoker Kaplan die voortdurend pleidooien voor oorlog tegen Irak houdt heeft nooit zelf in de loopgrachten gezeten. En bij iedere oorlog heb je ook van die toogstrategen die aan hun toog zitten diskussiëren welke risiko's anderen zouden moeten nemen. Wel, ik vind zo'n kereltjes die anderen de risiko's laten nemen die ze zelf niet willen nemen erg degoetante ventjes.
Wat mij ook opvalt is dat de grootste oorlogsstokers altijd vanaf de kant anderen zitten op te stoken. Als ze dan zo graag oorlog willen, waarom gaan ze dan niet zelf gaan vechten in plaats van "anderen in het gat te steken"? Niets gemakkelijkers dan vanachter een toog, een kansel of een buro pleidooien voor oorlog houden, of vanop een veilige afstand van de frontlijn beslissen om duizenden mensen de dood in te sturen. Als Cyriel Verschaeve zo graag het bolsjevisme bestreed, waarom ging hij dan niet zelf naar het Oostfront? Als die ultra-ortodokse joden in Israël zo graag hebben dat het Israëlische leger Palestina bezet houdt en daarvoor jonge dienstplichtige Israëliers inzet, waarom gaan ze dan zelf niet gaan vechten in plaats van hun legerdienst te ontlopen om veilige godsdienstige studies te gaan volgen? En waarom tonen die leiders van Hamas, Jihad, Hezbollah niet zelf het voorbeeld door zichzelf op te blazen in de plaats van dit te laten doen door idealistische en wanhopige jonge mensen die ze maagden in de hemel beloven? Hier in de Westhoek was het niet anders in de Eerste Wereldoorlog. Toen joegen strategen achter veilige tafels ver van het front ook tienduizenden jonge mannen de dood in. Vaak werd een klein stuk grond van een paar honderden vierkante meters ten koste van vele duizenden doden veroverd en de volgende dag weer aan de vijand verloren. Duizenden jonge mensen die dus voor niets gestorven waren. Het was gewoon misdadig! Bovendien kregen die strategen na de oorlog monumenten en werden straten naar hen vernoemd. Ik heb meer respekt voor moeders die in moeilijke oorlogsomstandigheden hun kinderen ondanks alles opvoeden tot beschaafde mensen die respekt opbrengen voor hun medemens. Dit zijn de échte oorlogshelden, en niet al die oorlogsstokers en slachters. Die dappere moeders verdienen volgens mij wél een oorlogsmedaille, en niet die laffe oorlogsstokers en slachters.