Toch volg ik Satiper. In feite is het discriminatie.
De eigen afgestudeerde jeugd wil bijdragen aan de samenleving, maar krijgt niet altijd direct de kans. Zijn of haar studies hebben meestal heel wat gekost, veel geld blijft er dan niet meer over. Door het jaar verzaken van enige inkomsten, kan de persoon zijn leven veel later starten.
Zijn of haar ouders hebben meestal volop bijgedragen aan de overheidsinkomsten, belastingen betaalt dus voor werklozen, zieken, invaliden, ... dus ook voor hun kinderen.
Vreemdelingen daarentegen, ongeacht de leeftijd, moeten niet voldoen aan een wachttijd van zodra ze in ons arbeidsmarkt komen ingerold.
Nochtans is hun prognose op tewerkstelling slechter dan die van de jongere dus de kans dat zij hun wachttijd "uitzitten" groter. Bovendien zou het feit dat ze weinig kans hebben op een job hier hun een hint moeten geven dat dit land niet zo geschikt voor hun is of dat er weinig vraag is naar hun capaciteiten of kunnen of diploma's (als die er zijn natuurlijk). Dit zou maw een corrigerend effect moeten hebben op "verkeerde" migratie. (Aantrekken van mensen die we om het cru uit te drukken nie tnodig hebben en die we ook nooit geïnviteerd hebben maar die hier gewoon kwamen binnengevallen.)
Als blijkt dat men inderdaad niet in te passen is in de arbeidsmarkt en een jaar lang in eigen levensonderhoud moet voorzien in geval men geen werk vindt, kan men eventueel ook overwegen toch terug te keren naar het eigen land.
Indien men zelfs geen jaar kan overbruggen in eigen levensonderhoud en men is geen vluchteling in de strikte zin van het woord, rijst de vraag wat men hier komt doen: zonder geld naar hier komen en zonder diploma of wens om te werken (want de vraag naar ongeschoolde arbeid is ondanks de crisis in dit land en ondanks het overaanbod aan ongeschoolde arbeiders die structureel werkloos blijken zeer groot!!) blijkt dat men enkel naar hier wil komen om van onze sociale zekerheid te leven.
Dat laat geen enkel ander deftig georganiseerd land toe.
Vluchtelingen zouden verder slechts zo lang nodig moeten opgevangen worden zo kort mogelijk bij het land waaruit ze gevlucht zijn, in het land met de miniemste verschillen qua cultuur, taalgebruik, munteenheid en geldwaarde, niveau van openbare diensten, ... om de mensen niet te veel te onthemen en lokale samenlevingen niet te verstoren.
Als de vrede is hersteld kan men teruggaan. Het land zal heropgebouwd worden met steun van de V.N. Indien een land wordt overspoeld door vluchtelingen en er meer zijn in verhouding tot de draagcapaciteit, kan het land ook hier op V.N. hulp rekenen.
Per land asielopvang organiseren, eender waar ter wereld (iemand die van Algerije zogenaamd naar Ijsland vlucht, stel je voor
) is een beetje freaky.