Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door tomm
Klopt niet echt hé, de echte problemen voor de Amerikanen in Irak begonnen pas na de val van Saddam.
|
Daar hebt ge gelijk in, maar toch was Saddam Hoessein een voorbeeld van een man, die het land kon leiden in een "geforceerde eenheid." Hij is een goed voorbeeld van hoe de Turkse sultans ooit regeerden. Hij kon het volk "bijeenhouden." Saddam heeft zelf ook nog gezegd dat zonder hem Irak zichzelf zou vernietigen. Hij kende zijn pappenheimers immers heel goed.
Wat hebben de Amerikanen dan misdaan? Ze hebben geprobeerd om in Irak democratie en mensenrechten in te voeren en daarbij dachten ze dat ze daarmee het volk een plezier zouden doen.. Maar dat werkt ginder niet, hé? Het volk zelf heeft daar geen vertrouwen in. Want vroegere pogingen om in de islamitische landen democratie in te voeren hebben in die wereld vaak geleid tot corruptie en een graaicultuur door een minderheid. Ook tot een voor hen onaanvaardbare achterstelling van de eigen geestelijkheid. Met democratie creëert ge ginder maar de tweedracht onder het volk. Voor hen is democratie gewoon de kortste weg naar de burgeroorlog, zeker als die democratie naar westers model gevormd is. Eén en ander laat zich al verstaan als ge het temperament van die mensen een beetje kent. Ge moet ze ginder maar tegenkomen op straat en er tien woorden in het Engels mee wisselen, als ze het al verstaan, en ge voelt al dat ze niet zijn gelijk ons. Maar maakt d�*t eens wijs aan 'n Amerikaan, hé?
Ik geloof nooit dat Al Sissi in Egypte zich veel zal moeten aantrekken van die radicale geestelijkheid. Zolang hij er maar voor zorgt dat hij de sterke man blijft zal hem niets overkomen.