[Paul Nollen]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Daar kan inderdaad over gepraat worden. Het fundamenteel probleem van "land" is dat de hoeveelheid ervan eindig is zolang we geen interstellaire tram hebben. Maar aan de andere kant is het bezitten van land fundamenteel voor het bouwen van investeringen. Het was het basisconflict tussen sedentairen en jagers-verzamelaars he.

Er is dus ergens een moeilijkheid: als de grond op dewelke een fabriek staat, niet van de fabriekseigenaar is, op het ogenblik dat die grond van eigenaar verandert, moeten we die fabriek dan opblazen zodat er geen overdracht van investering gebeurt die onverdiend zou zijn ?

Je zou ergens inderdaad een "huur" kunnen bedenken voor land, maar dan is de vraag welke de markt is die die huurprijs gaat bepalen, en zonder markt is er geen prijs. En als een "commissie" die prijs bepaalt, is er gegarandeerd corruptie.

Zolang er een nuttig "bezit" is van land mag er geen probleem zijn. Die landdiscussie is overigens de specialiteit van de "Georgisten" voor het geval u dit niet bekend zou zijn.

Maar er is niks mis met exponentiele groei van bezit, zolang die maar gepaard gaat met handel.

Ik heb ook niks tegen een (heel hoge) grens op bezit, want bezit is tenslotte een conventie die erkend wordt of niet door de anderen (en verdedigd dient te worden door politie en rechtbanken). Mijn "grens op bezit" situeert zich ergens wanneer individueel bezit van de orde van staatsbegrotingen of zo wordt. Dan krijg je teveel "politieke invloed" door je bezit. Zeg maar, een paar honderd miljard of zo. Tot hier toe zijn er nog maar weinigen die in aanmerking komen om aan die grens te lijden.



Er is geen roofmodus bij het exponentieel groeiende rijkdom, zolang die rijkdom door zakendoen (dus ruil die even voordelig is voor de andere als voor jou) bekomen is. Maw, hoe groter die kapitalen worden, hoe meer die ook bijdragen aan de maatschappij.
Hoe rijker rijke mensen worden, hoe meer ze hebben bijgedragen aan het geluk van hun klanten, he. Anders zouden hun klanten hen zo rijk niet gemaakt hebben. Waarom die rijke mensen nog eens extra hun rijkdom twee keer zouden moeten bijdragen ("herverdelen") is mij een raadsel.

Omdat door mogelijkheden van de exponentiele groei er geen verband meer is tussen de prestatie (en dus het "verdienen") en de inkomsten. Als arbeider kan ik misschien 20 uur per dag werken en dat is het. Als ik kapitaal investeer dan verdubbel ik dat zonder daar ook maar iets meer te moeten voor doen. Mijn prestatie tot verdubbeling van 1000 Euro op 10 jaar (aan 7% bv) of 1000 000 Euro is juist dezelfde. Dat kunt ge nooit door arbeid te verrichten. De enorme accumulatie van rijkdom kan enkel door uitbuiting van de arbeiders en de zwaksten. Die overigens een ongelofelijke verdraagzaamheid aan de dag leggen tegenover die uitbuiting. Een betere spreiding van rijkdom zou heel wat meer bijdragen tot de maatschappij. Natuurlijk is "afnemen" (of tegenkoppelen, ook soms moderatie genoemd) altijd moeilijker dan het systeem zodanig verbeteren dat dit niet hoeft. Daar ben ik uiteraard voorstander van maar dat zal dan de volgende stap zijn denk ik. Misschien een mengeling van arbeid en kapitaal voor iedereen (binaire economie van Louis Kelso, Schumacher, ..) of meer naar een coöperatieve maatschappij.

De bakker die heel goed brood bakt, en daar rijk mee wordt, heeft heel veel van zijn klanten van goed brood voorzien. Dat die nu nog eens moet afgetroggeld worden ontgaat mij. Zijn bijdrage was reeds het goeie brood, en de mensen die dat gekocht hebben, hebben dat uit vrije wil, omdat ze dat brood zo goed vonden, betaald. DAT is de oorzaak van zijn rijkdom. Hoe meer bakkerijen die goed brood bakken die mens daarmee nu opricht, hoe meer hij bijdraagt aan de maatschappij. Moet hem dat nu afgenomen worden ?


Maar jij denkt natuurlijk aan de "traditionele rijke" maar die is nu net door het regime rijk geworden, via staatscontracten (bijvoorbeeld militaire bestellingen), of dergelijke.

Statistisch is aangetoond dat corruptie in directe democratieën veel lager is dan in het electoraal representatief systeem. Dat is ook weeral een voordeel. Het zullen zowiso altijd maar stappen zijn naar een "betere" samenleving. En dan lijkt de directe democratie voor mij een aangewezen eerste stap te zijn. Ook wat betreft een maximale individuele vrijheid.