De uitwendige oneindigheid is alleen buiten te vinden en de inwendige oneindigheid alleen binnen.
Dit is de inwendige oneindigheid:
Het hart drukt alleen heftige emoties uit, maar het normale en ook diepere gevoelsleven bevindt zich in de hersenen, die overigens ook het hartkloppen regelen.
Toch zijn de hersenen veel belangrijker dan het hart.
Zonder dat blijft er van de mens niet veel over.
http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/...encefalie.html
Het staat hier dan ook als een lugubere afwijking vermeld.
Wel zeker: allemaal.
Nu, Piero had een draad met dat de mens het onbewuste is, en wel om de reden dat was aangetoond dat de hersenen al begonnen te werken vóór de mens iets dacht.
Dus ook de hersenen blijken dus voor"kennis" (voor-actie te bezitten, want daarmee nog niet is aangetoond dat de hersenen denken als wij, want alleen de actie is waargenomen en niet de inhoud daarvan als denken - ook de microwezentjes zouden anders kunnen denken).
Dus waarom zouden de hersenen dan ook niet van te voren weten wanneer er een negatief beeld tevoorschijn zal komen omdat aan het hart door te geven?
En waarom alleen bij negatieve beelden en niet bij positieve?
Maar goed: wie weet dat het hart als zelfstandig orgaan kan werken buiten de hersenen om, zoals ook een kip zonder kop nog kan rennen.
Dus ik hou het niet voor onmogelijk.
Mijn atoomtheorie beschouw ik niet als speculatief, maar hoe het allemaal werkt en dan met name met de voorkennis, dat wel, want ik denk dat de microwezentjes wel verder in de toekomst kunnen kijken dan slechts een paar seconden.
En hoe het hart dan aan die voorkennis komt is dan wel een probleem.
Heeft deze dan weer een apart bewustzijn buiten de microwezentjes om?
Dat stelt volgens mij niet veel voor.
Mijn atoomtheorie is de enige religie die het bestaan van God kan bewijzen en de zogenaamde innerlijke ervaringen van God zijn geen echt bewijs van zijn bestaan.
