Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Ambiorix
Echter, stel dat men corruptie, eigenbelang, machtswellust, etc. allemaal op een mirakuleuze wijze kon blijven elimineren, zou zo'n regime veel efficienter en op lange termijn veel beter zijn voor de bevolking. Zowel in termen van welvaart als van welzijn.
|
Ik denk het wel. Nu is het meestal zo dat men in een democratie zaken op korte termijn nastreeft i.p.v. duurzame oplossingen op lange termijn. Bijna steeds gaat het om financiële zaken, van de rest heeft de bevolking geen kaas gegeten, laat staan dat ze er een deftig oordeel over kunnen vellen. Centjes tellen hier en nu kunnen ze echter allemaal, van de slimste tot den domste.
Nu is het ook ontzettende traag en moeilijk om beslissingen te nemen en te implementeren. In een dictatuur kunnen de nodige beslissingen, zelfs al zijn ze niet populair, gemakkelijk ingevoerd worden indien dit in het algemeen belang is. Kortom je kan veel snellen evolueren in een dictatuur.
Probleem is echter dat men steeds uitgaat van de "worst case scenario" bij een het voorstellen van een dictatuur en men er van uitgaat dat de dictator een incompetente zot is en geen tegenspraak duldt type Saddam Hoessein.
De dictatuur die ik voor ogen heb wordt geleid door competente mensen, die louter op basis van competenties geselecteerd zijn.
Er zijn ook volksraadplegingen om te kijken wat er onder de bevolking leeft en wat ze belangrijk vinden. Er wordt dan gekeken in welke mate deze zaken dit in het beleid kunnen worden opgenomen. Er wordt dus ook rekening gehouden met het gewone volk. Noem het maar een “zachte dictatuur”.