[Kritische Theorie]

Eenheid in het bekritiseren.

In 1937 verscheen in het tijdschrift van de ‘Frankfurter Schule’ een artikel van Horkheimer, dat het begin markeert van de kritische theorie als wetenschapstheorie van de sociale wetenshappen. Wetenschappers moeten niet slechts kennisvermeerderding nastreven, maar zich bovendien realiseren dat kennis maatschappelijke belangen dient, ze zullen zelf dan ook maatschappelijke positie moeten kiezen. In het kiezen van de onderklasse en in het doel van maatschappelijke bevrijding zet de kritische theorie de lijn van Marx (1818-1883) voort.

Emancipatie is het kernbegrip dat met hen is verbonden. Het is emancipatie, bevrijding uit onderdrukkende maatschappelijke verhouding, waarvoor een kritische wetenschap zich moet inzetten. Maatschappijkritiek leidt tot maatschappijverandering.
Om het doel van maatschappijkritiek en maatschappijverandering te bereiken, is er ideologie kritieknodig. De ideologie houdt een vals bewustzijn in stand (als door God gegeven/ natuurnoodzakelijk/ als je voor een dubbeltje geboren bent, wordt je nooit een kwartje). Met deze ideologiekritiek wil men de mensen duidelijk maken dat ongelijkheid niet noodzakelijk is, maar in een bepaalde geschiedenis tot stand gekomen is en product van de mens is. Dan hoeft men zich niet langer een willoos manipuleerbaar ding te voelen.

http://mens-en-samenleving.infonu.nl...edagogiek.html