[bloedverwant]

Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie

Er is zoiets als 'framing' waarbij je het politieke discours bepaalt. Je moet daarover misschien eens Gramsci en George Lakoff lezen. Bijzonder interessant.
De kern van de zaak is dat je het publieke debat domineert door een aantal analyses en termen naar voor te schuiven waarover het debat dan moet gaan. Het VB is daar bijzonder sterk in (De Winter ként Gramsci ook goed) met thema's als 'onveiligheid' en 'migratie' en 'criminaliteit' en 'profitariaat' waarmee ze dan Walen en migranten bedoelen.

Ik ontken niet dat er een eensgezinde boodschap zou moeten komen. Ik ontken dat er een eengemaakte linkse partij zou moeten komen. Als jullie met een 10puntenplan komen dat ik steun, dan zal ik het ondertekenen. Maar zolang ik het niet op alle punten met jullie visie eens ben zal ik niet in één partij met jullie samengaan.

Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie

Daarom is het van belang dat de linkerzijde zich verenigt, dat ze verkozenen haalt die op alle niveaus linkse thema's naar voor kan schuiven om ervoor te zorgen dat dat de discussiethema's van morgen worden. Op die manier schuift het hele debat (en daardoor de hele samenleving) op naar links. D�*t moet de bedoeling zijn. Want daarbij wint de hele linkerzijde, los van de partij of de particuliere analyse.

Ik vrees dat het niet mijn bedoeling is om 'de hele samenleving op te doen schuiven naar links'. Links omvat zowel libertair socialisme als autoritair socialisme. Ik haat deze laatste variant evenzeer als ik het fascisme haat. In deze moderne tijden, na het failliet van de Sovjet-Unie, nog steeds spreken in termen van links en rechts doet niemand goed

Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie

In die zin moet de linkerzijde zich als eenheid tonen, het parool van Marx indachtig: proletariërs alleshande, verenigt u.

Again: dat is een typisch marxistische partij-visie op politiek. Ik weiger een partij te steunen, want dat betekent altijd dat ik mijn eigen standpunten moet matigen. Liever 10 verschillende kelen die bijna hetzelfde schreeuwen, dan één robot die er honderden vertegenwoordigt, maar geen enkele volledig.

Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie

Alleen al daarom is die eenheid van belang. We stoppen daarmee het idee dat links eigenlijk 'klein links' is. Dat is helemaal niet zo en dat soort termen moeten we dus permanent bestrijden. Links is ook niet 'extreem' of 'radikaal'. Het is 'verstandig', 'logisch', 'voor de hand liggend', 'vanzelf sprekend'. Zo moeten we dat profileren. Ook daarom is die eenheid van belang. Onderlinge verschillen moeten juist dat zijn: onderling.

Don't be so silly, links is klein op dit moment, dat is een feit. Mijn versie van links, anarchisme, is extreem en radicaal. Het is zelfs revolutionair. Het zou een leugen zijn om dat te ontkennen. Als je links wilt verenigen, dan zult je ook zulke radicale elementen hebben; zeggen dat het niet-radicalen zijn om jezelf mooier voor te stellen zou dan ook een leugen tegenover uzelf zijn.
Daarnaast is 'links' (je gebruikt dat hele links/rechts gedoe wel zeer vaak) voor jou misschien wel verstandig, logisch, etcetera, maar het zou onderhand toch al wel moeten duidelijk zijn dat 'rechts' voor anderen even logisch is. Politiek is niet rationeel. Daarom doe ik er ook niet aan mee. Ik wil enkel de keuze om mijn versie uit te voeren, zonder daarbij anderen te hinderen (zelfs al zijn het fascisten of stalinisten, zolang ze mij ook niet hinderen).

Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie

Het is zeker waar dat historisch gezien een grote kracht van links schuilt in de 'opstand', de 'rebellie' en 'het verzet'. Maar de perceptie van mensen is radikaal veranderd. We moeten daar rekening mee houden. Alle werknemers zijn het ermee eens om actie te voeren of te staken als hun eigen bedrijf of job in het gedrang komt. Maar als het openbaar vervoer staakt, tonen ze zich van de meest reactionaire zijde en fulmineren ze tegen de 'almachtige vakbondsbonzen'. Alleen maar 'strijden' en in het 'verzet' gaan, volstaat lang niet meer. De grote doorbraak is er in ons land gekomen dankzij de strijd voor de hervorming van het kiesrecht en het feit dat daarna de socialisten, liberalen en Daensisten concrete wetsvoorstellen hebben ingediend. De strijd opzich volstond niet en zal nooit volstaan. Er zijn mensen nodig die die strijd vertalen in wetten, die onze eisen en verzuchtingen vastleggen in afdwingbare rechten.

Ik hou niet van afdwingen .

Wat betreft linkse media, met het Internet en dergelijke hoeft dat allemaal niet veel meer te kosten. Het zou misschien wat tijd kosten, en iemand zou zich er achter moeten zetten zonder winstmotieven na te streven, en dan is het beslist haalbaar.