Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Strandkruier
Wat gij daar zegt is helemaal niet juist! Zelfs al moest het zo zijn dat daardoor de rol van het Frans in Vlaanderen volledig uitgespeeld geraakt, dan nog zullen de, wat gij noemt:"Belgicisten," de onafhankelijkheid van Vlaanderen volledig blijven verwerpen.
Ge moet altijd in acht nemen dat de economische verwevenheid van Vlaanderen en Wallonië veel groter is dan ge zelf zoudt vermoeden. Een voorbeeld van een mislukt separatisme is bijvoorbeeld Zuid-Afrika. Al één maand nadat grote aantallen zwarten naar hun "thuislanden" vertransporteerd werden stonden ze al terug in de fabrieken waar ze uit verwijderd werden. De reden? De (blanke) Zuid-Afrikaanse economie viel stil omdat die zwarten er niet meer waren. Iets dergelijks staat de Britten ook te wachten met hun "Brexit." En daarom hoeft het hem hier niet enkel en alleen om "mensen" te gaan, zulle! Uw denkbeelden getuigen volgens mij van "ziekelijke nationalistische wanen!" De "feiten", waar ge zogezegd tegen vecht, zoals Walen die geen Nederlands willen spreken, zijn in feite niets meer of minder dan de resultaten van vroegere nationalistische wanen, waar gij dus zelf ook aan lijdt.
|
Het waanbeeld waar u aan lijdt is een te gering doorzicht in de redenen waarom niet-belgicistische Vlamingen een grotere autonomie eisen voor zowel Wallonië als Vlaanderen. Het gaat al lang niet meer om een loutere taalkwestie, ook al blijft dat op de achtergrond verder smeulen. De ware reden is
sociaal-economisch. Wallonië blijft hardnekkig achterop hinken inzake werkloosheidscijfers en Brussel nog veel meer. De Vlamingen stellen vast dat aan dit probleem (dat een regionale bevoegdheid is geworden) door het zelfverklaarde "WalloBrux" veel te weinig wordt gedaan. En dat de tekorten in de sociale zekerheid in de eerste plaats veroorzaakt worden door de franstalige passiviteit om aan dit probleem serieus te remediëren. Meer nog: die tekorten in de WalloBrux-sociale zekerheid worden bijgepast door de Vlamingen. De fameuze "transfers" weet u. Dag in dag uit financieren wij dat "stoemelings". Want de concrete definiëring van de transfers en de correcte bepaling van hun omvang wordt door de overkoepelende federale overheid
nog steeds niet in de formele Belgische statistieken opgenomen. O ja, er zijn natuurlijk tijdens de voorbije decennia verschillende studies en schattingen daaromtrent gemaakt door banken, universiteiten en denktanks. Maar het meest opvallende kenmerk van die studies is dat de schattingen uiteenlopen van zes miljard tot zestien miljard euro per jaar. In andere federale landen wordt door de officiële statistische instellingen daaromtrent open en bloot elk jaar concrete en correcte informatie verstrekt. In de federale staat Duitsland bv. heet die jaarlijkse statistiek
Finanzausgleich. Tot op de euro weten de Duitsers bv. hoeveel Beieren doorschuift naar Mecklenburg-Vorpommern.
In het bananenstaatje "La Belgique" is dat een groot taboe. Omdat het voor iedereen meedogenloos duidelijk zou worden hoezeer de franstaligen bij ons boven hun stand leven, dank zij de Vlaamse financiering met transfers.
Dit moet stoppen.
Het minste wat Vlaanderen hoort te eisen is een verder doorgedreven staatshervorming in confederale richting. Dit impliceert dat principieel alle beleidsbevoegdheid wordt toegewezen aan de deelstaten behalve de materies die zij aan het federaal niveau willen overlaten (bv. defensie). Het impliceert eveneens
een volledige financiële verantwoordelijkheid voor het eigen beleid.
Nu reeds heeft de PS dit verworpen. Als de Vlamingen het maar effectief willen dan kunnen zij dergelijke hervorming via een beslissing van het Vlaams Parlement er door drukken. De beruchte Belgische grendelgrondwet kan dit volstrekt niet beletten. Dat wordt zonneklaar aangetoond in het recentelijk gepubliceerde en zeer grondig gedocumenteerd boek van prof. Hendrik Vuye en Veerle Wouters.
Als de Franstaligen dit niet aanvaarden dan zal la Belgique onherroepelijk uiteenvallen. Misschien zullen ze zelfs de vlucht vooruit nemen en zichzelf van "la Belgique" afscheuren nog vóór ons. Een beetje zoals ze in 1830 al eens hebben gedaan.