Discussie: Linkse Agenda
Los bericht bekijken
Oud 29 september 2011, 20:07   #255
Burkide
Europees Commissaris
 
Burkide's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 3 augustus 2007
Locatie: Achter Gods rug
Berichten: 6.255
Standaard

Citaat:
8ste Sociaal-Flamingantische Trefdag

15 oktober 2011

Daens of Dalrymple?
Hoe zeker zal de sociale zekerheid zijn in het autonome Vlaanderen?


Zaterdag 15 oktober 2011
De Markten, Oude Graanmarkt 5, 1000 Brussel, 10.45 uur

Sprekers:

Miel Dullaert (Meervoud):
Sociale Zekerheid, een sociaal- flamingantische visie

Eric Ponette (AK-VSZ):
Een Vlaamse Sociale Zekerheid

Louis Ide (N-VA):
Een Vlaamse hospitalisatieverzekering

Tinneke Beeckman (Gravensteengroep):
Democratie en solidariteit in België en Vlaanderen

Joost Vandommele (Priester Daens-fonds):
Autonomie, basis van alle rechtvaardigheid
Citaat:
Daens of Dalrymple ?

De ongelukkige levensbeschouwelijke keuzes en politieke ontsporingen van de Vlaamse Beweging uit het verleden, betreuren wij als sociaal-flaminganten nog steeds èn diep. Maar ze vervullen ons niet met die gecultiveerde schaamte, die ter wille van wat vroeger onder de invloed van de heersende tijdstromingen gebeurd is, het Vlaams-nationalisme algeheel gaat diskwalificeren. De evolutie van elke individuele nationale beweging is immers essentieel contextueel en niet ideologisch.

De politieke situatie in België, op dit moment, stelt de Vlaamse Beweging echter voor een aantal spoedeisende keuzes aangaande de staat die zich uit onze natie gaat ontwikkelen. Dit keer zullen vergissingen het uiteindelijk welslagen verhinderen. Er zijn de zeer belangrijke constitutionele kwesties in zake grenzen, staatsburgerschap, territoriale ordening, politieke inrichting, Brussel en Europa. Maar het belangrijkst en meest dringende lijkt ons publieke duidelijkheid wat betreft het sociale vraagstuk. Aan welk sociaal programma gaat het Vlaams-nationalisme - vanaf nu - vorm en sterkte geven?

Het is dankzij de arbeidersbeweging dat de naoorlogse welvaartstaat in België geïnstalleerd werd en het is dankzij die welvaartstaat, met als hoeksteen de sociale zekerheid, dat onze samenleving het huidige peil van welvaart en welzijn heeft bereikt. Het is zeker geen noodzaak dat bij Vlaamse staatsvorming deze grote verworvenheid in het noorden of zuiden moet teruggedrongen of afgebroken worden. Integendeel. We kunnen van dit proces gebruik maken om enkele tekortkomingen, misbruiken, scheefgroeiingen en uitwassen aan te pakken.

We denken dan aan het perverse fenomeen waarbij de voordelen van de sociale zekerheid in verhouding sterker bij de gegoede middenklassen terechtkomen dan bij hen die het meer nodig hebben - het zogenaamde Matteüs-effect.
We denken aan de typische Belgische particratie die een aanzienlijk sociaal profitariaat in het leven riep en houdt om, met het oog op zelfbestendiging, de ondergeschikte volksklassen aan zich te binden.
We denken zeker aan de fysieke en ideologische incorporatie van de syndicale bonzen in het Belgisch establishment, waardoor officieel Links nog slechts een opdracht heeft tot temporisatie en subtilisering van de neoliberale implementatie.
Wij klagen aan dat belgicistisch Links, precies omdat het zich garant gesteld heeft voor de handhaving van het kapitalistisch systeem, mee verantwoordelijk is voor de dreigende verwording van het ideaal van de welvaartstaat tot een laag-bij-de-grondse consumptiemaatschappij van eenlingen, die alleen nog verbonden zijn in de jacht op geld, bezit, positie, status en genot. Voor de meesten echter, zal deze competitie niet meer opleveren dan eenzaamheid, stress en onmaatschappelijk geweld.

U ziet: heel gemakkelijk kan het soevereine Vlaanderen authentiek socialer worden dan het huidige België. Voorwaar een wervend perspectief, dat de grote massa der gewone mensen blijvend zal aanspreken.

Of gaat de Vlaamse Beweging dan toch de spreekbuis worden van dat Antwerps/Amerikaans/transnationale segment van het mondiaal kapitalisme - dat in België concurreert met de Parijs-Brusselse bourgeoisie? Om te gaan verkondigen dat hogere machten, die geen tegenspraak dulden, eisen dat Vlaamse autonomie snel een versoberingstaat moet brengen, waar flink in de sociale zekerheidsuitgaven van de overheid zal gesnoeid en gerooid worden, willen we onze internationale concurrentiepositie vrijwaren? Zal het stigmatiseren van de welvaartstaat (met zijn progressieve belastingen, hinderlijke sociale wetgeving en bescherming, en dure uitkeringen en publieke voorzieningen) een hoofdpunt van de Vlaams-nationale ideologie worden, in afwachting van de volledige ontmanteling op Vlaamse schaal?

En zullen we dit rechts-liberale programma gaan omfloersen met een neoconservatieve ersatzfilosofie die -met een superieur flegma- stelt dat de leden van kwetsbare groeperingen elk individueel schuld hebben aan hun penibele situatie, en dat elke welvaartstaat altijd een afhankelijkheidscultuur met zich meebrengt die het amorele plebs de verhoopte kans geeft aan hun persoonlijke verantwoordelijkheden te ontsnappen? Alleen een ethisch reveil onder leiding van de hoogculturele elite zou nog het sociale weefsel kunnen herstellen en “verwarmen”. Nou moe!

Dit is de keuze qua sociaal programma waarvoor de Vlaamse Beweging vandaag staat. Een uitgewerkt ontwerp voor een soevereine Vlaamse welvaartstaat, beter dan de huidige Belgische? Of een bundel cultuurpessimistische & sociaal-darwinistische aforismen? Daens of Dalrymple?


Theo Van Heijst
__________________
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Kallikles Bekijk bericht
Het racisme van MR-FDF tegen de volkwijken en de "allochtonen" die er zich in bevinden is hetzelfde oude racisme van MR-FDF tegen de "sales flamands". Dàt is de sociologische realiteit in Brussel. Het wordt tijd dat we ons allemaal verenigen tegen deze onuitstaanbare, misprijzende bourgeoisie i.p.v. ons steeds opnieuw te laten verdelen.

Laatst gewijzigd door Burkide : 29 september 2011 om 20:11.
Burkide is offline   Met citaat antwoorden