Wat u beschrijft is dogmatische rethoriek waar veel mensen ter linkerzijde last van hebben. Het help noch uzelf noch de arbeidersklasse ook maar één klein stapje vooruit. Jammer maar helaas!
Citaat:
|
Noway zal mijn leven en mijn politieke leven bapaald worden door wat men zou van mijn uitspraken zou kunnen denken en oordelen
|
Nee? Zou het bijvoorbeeld niet kunnen dat je dat niet zelf bepaalt? Dat je uitspraken bijvoorbeeld het tegenovergestelde bewerkstelligen (verrechtsing) van wat ze beogen (bevrijding)? Dat het fulmineren, herhalen van slogans of zwaaien met zwart-rode vlaggen het anarchisme of bevrijdend en emanciperend socialisme niet dichterbij brengt, maar juist verder af? Dat je dus het slachtoffer kan zijn van je eigen strategie die blind is voor hoe mechanismes werken, los van ideologie en moraal?
Citaat:
|
de zin van mijn uitspraken hebben enkel tot doel emancipatie te veroorazakken!
|
Dat geloof ik graag. Jammer genoeg is 'het doel' niet altijd hetzelfde als het beoogde resultaat. Daar zitten namelijk een paar dingen tussen, zoals strategie en tactiek. De linkerzijde in het Westen ambieert al decennia 'emancipatie te veroorzaken' maar we kunnen alleen maar vaststellen dat ons 'doel' bijzonder nobel is, maar onze strategie en tactiek nefast. We zien alleen maar verrechtsing, vervreemding en onderdrukking.
Misschien is het dan verstandig om na te denken over de strategie en de tactiek en eens ten rade te gaan bij mensen die daar al langer over na denken en er meer ervaring in hebben.
Zou kunnen, nee?